Vértigo - Lágrimas De Sangre, Still Ill, Microbio

Vinimos del Maresme, sin saber nada de la vida

Mira, tres miradas cándidas con actividad onírica

Por nada cambiaría un solo instante: el piso en Escorial

El 15M, RME, y un curro estable

Aún no se conocen nuestras voces

Tener algo de alcance es un avance para deshacer los roces

Pero oyentes a montones no nos sacarán de pobres

Si total, vienen al bolo para ver solo dos canciones

Y ya ves, el suelo se ha mojado desde entonces:

Algo tan cercano es consumido en todas partes

Por fin hubo una meta, por fin hubo un trayecto

Pero ya no prevalece la amistad si no el proyecto

Esa sensación de estar contando algo

De estar colaborando con un bando, con un plan

No logro dar con el momento en qué escapó de nuestras manos

Pero hoy da de comer a mi psicóloga

A mi y a mis nueve hermanos

Mi débil opinión, un micro y yo, lidio con mil oídos en el folio

Lo que me dio sentido ya me hace sentir perdido

Y si sentirme querido era un motivo

A veces prefiero verme en el olvido

Todo es tan volátil como ilógico:

La torpeza de la escena es tal bochorno

Que esto es casi obligatorio, mis anhelos en litigio

Mantengo mi vestigio en equilibrio y sigo en pie en el ejercicio

Ritmo caribeño y flow soviético

Te invito a vivir mi vértigo

Deposito en ti este propósito

Otro paso contra nuestro opositor

Sed testigos de mi vértigo, triste medidor del éxito

¿En qué nos hemos convertido?

¿En un quinteto excéntrico?

Juego con el léxico, pero no soy fotogénico

Al final es un agobio, el Microbio se me ha comido

Y ya no siempre es divertido

Me siento comprometido a tantos niveles

Elévame como a un pelele, he salido ante miles

Y no sé tiene mérito pa tanto crédito

Pero se comen mis misiles igual

No es fe, yo voy a seguir en pie

Aunque a menudo este suelo ha parecido inestable

Inefable, calvario impensable

¡Que el impulso de los míos me impele cuando pelee!

En la melé, beligerantes, fuimos representantes del under' ayer

Hoy nuestro nombre en el cartel va en grande

El pan de cada día es que mi clan se expande

Con la fama también llegan comentarios denigrantes

Hay muchos sombrereros a los que quizás les falta un té

Y yo aquí, pensando en qué contarte

Pensando en el afán del fan

En que nuestro disco no sea un fraude

Intento adivinar porque aplaude

Pero no quiero repetir la fórmula ni ser la próxima autoparodia

Ni hacer basura hipócrita

Quiero jugar a conjugar, y dejaros atónitos y atónitas

Con átonas y tónicas atómicas

¿Cómo silenciar todo el estrépito?

Te invito a vivir mi vértigo

Vuelve el flow contra todo pronóstico

Otro paso contra él que nos hostigó

Suerte del vértigo, siempre sirvió para sortear el suicidio

Aquí no hay oxígeno, sólo el juicio del público

Delante del precipicio ¿Cómo ser yo?

En medio de este asedio y del delirio del bullicio

Consciente de qué nuestro oyente medio

No ha pisado oriente medio

Y nosotros somos hombres blancos

Que nunca han pasado hambre, en serio

Conlleva responsabilidad, convivir con privilegios

Éramos críos, escapamos del tedio, al fin cogimos un micro

Queríamos soltar lo que sentíamos, por eso abrimos hilo

Yo ya asimilo el peligro delante de miles milimetrando qué digo

Entonces me paró, me dijo que aguantáramos

Y eso me reconfortó

Pero a otros no les importan mis problemas (Bro)

Sólo hablan solos, loco, si la gente se enajena me da jerna

Cenamos con la iglesia, nos comimos incoherencias

Hemos visto el mal de cerca

En un camerino de Madrid un tipo con maletín se nos presenta

Pero hoy poder contártelo compensa

Piensa que ahí fuera la gente no descansa

Y la prensa tergiversa

Combinamos combos como bombas como forma de defensa

Porque sin estas rimas nuestras vidas estarían en la mierda

Ritmo caribeño y flow soviético

Te invito a vivir mi vértigo

Deposito en ti este propósito

Otro paso contra nuestro opositor

¿Cómo silenciar todo el estrépito?

Bro, te invito a vivir mi vértigo

Vuelve el flow contra todo pronóstico

Otro paso contra él que nos hostigó

¡Dilo, bro!

¡Otro paso!

¡Otro paso!

¡Otro paso!

¡Otro paso!

¡Otro paso!

¡Otro paso!

¡Otro paso firme!

¡Sigo sin rendirme!

-Con el vértigo que sufren los lunáticos

We kwamen uit Maresme, zonder iets van het leven af ​​te weten

Kijk, drie openhartige blikken met oneirische activiteit

Ik zou één moment voor niets willen veranderen: het appartement in Escorial

De 15 miljoen, RME en een vaste baan

Onze stemmen zijn nog niet bekend

Enig bereik hebben is een voorschot om wrijving ongedaan te maken

Maar luisteraars zullen ons niet uit de armoede halen

Ja, ze komen naar het optreden om slechts twee nummers te zien

En zie je, de grond is sindsdien nat geworden:

Iets zo dichtbij wordt overal geconsumeerd

Eindelijk was er een doel, eindelijk was er een reis

Maar vriendschap overheerst niet meer, zo niet het project

Dat gevoel iets te vertellen

Om met één kant samen te werken, met een plan

Ik kan het moment niet vinden waarop het uit onze handen is gelopen

Maar vandaag voedt hij mijn psycholoog

Ik en mijn negen broers en zussen

Mijn zwakke mening, een microfoon en ik, ik heb te maken met duizend oren in het folio

Wat me betekenis gaf, geeft me al een verloren gevoel

En of geliefd voelen een reden was

Soms zie ik mezelf liever in de vergetelheid

Alles is even vluchtig als onlogisch:

De onhandigheid van de scène is zo gênant

Dat dit bijna verplicht is, zijn mijn wensen ter discussie

Ik houd mijn overblijfsel in evenwicht en sta nog steeds in de oefening

Caribisch ritme en Sovjetstroom

Ik nodig je uit om mijn duizeligheid te leven

Ik deponeer dit doel in u

Weer een stap tegen onze tegenstander

Wees getuige van mijn duizeligheid, trieste graadmeter voor succes

Wat zijn we geworden?

In een excentriek kwintet?

Ik speel met het lexicon, maar ik ben niet fotogeniek

Uiteindelijk is het een last, de Microbe heeft me opgegeten

En het is niet altijd leuk meer

Ik voel me op zoveel niveaus betrokken

Til me op als een watje, ik ben voor duizenden uit geweest

En ik weet niet of het zoveel krediet verdient

Maar ze eten mijn raketten toch op

Het is geen geloof, ik blijf staan

Hoewel deze grond vaak wankel leek

Onuitsprekelijke, ondenkbare beproeving

Moge de impuls van mij mij aansporen als ik vecht!

In het gevecht, oorlogvoerende partijen, waren we gisteren vertegenwoordigers van de under'

Vandaag wordt onze naam op de poster groot

Het dagelijkse brood is dat mijn clan uitbreidt

Bij roem horen ook denigrerende opmerkingen

Er zijn veel hoedenmakers die misschien een thee missen

En ik hier, nadenkend over wat ik je moet vertellen

Denkend aan de gretigheid van de fan

Dat ons dossier geen fraude is

Ik probeer te raden waarom ze klapt

Maar ik wil de formule niet herhalen of de volgende zelfparodie zijn

Evenmin hypocriet afval

Ik wil conjugaat spelen en je verbijsterd en verbijsterd achterlaten

Met onbeklemtoonde en atomaire tonics

Hoe al het lawaai te dempen?

Ik nodig je uit om mijn duizeligheid te leven

De stroom keert tegen alle verwachtingen in terug

Weer een stap tegen hem die ons lastig viel

Geluk van duizeligheid, diende altijd om zelfmoord te voorkomen

Er is hier geen zuurstof, alleen het oordeel van het publiek

Voor de afgrond, hoe moet ik mij zijn?

Temidden van dit beleg en het delirium van de drukte

Bewust dat onze gemiddelde luisteraar

Hij heeft geen voet in het Midden-Oosten gezet

En wij zijn blanke mannen

Die nog nooit honger hebben gehad, serieus

Het brengt verantwoordelijkheid met zich mee, leven met privileges

We waren kinderen, we ontsnapten aan de verveling, we hebben eindelijk een bus gepakt

We wilden loslaten wat we voelden, daarom hebben we een thread geopend

Ik assimileer het gevaar al voor duizenden millimeters wat ik zeg

Dus hield hij me tegen, zei me vol te houden

En dat stelde me gerust

Maar anderen geven niets om mijn problemen (Bro)

Ze praten alleen tegen zichzelf, gek, als mensen vervreemd raken, geven ze me jerna

We dineerden met de kerk, we aten inconsistenties

We hebben het kwaad van dichtbij gezien

In een kleedkamer in Madrid stelt een man met een koffer zich aan ons voor

Maar vandaag is het de moeite waard om het je te kunnen vertellen

Denk dat daar mensen niet rusten

En de pers geeft een verkeerde voorstelling van zaken

We combineren combo's zoals bommen als een vorm van verdediging

Want zonder deze rijmpjes zou ons leven in de soep lopen

Caribisch ritme en Sovjetstroom

Ik nodig je uit om mijn duizeligheid te leven

Ik deponeer dit doel in u

Weer een stap tegen onze tegenstander

Hoe al het lawaai te dempen?

Bro, ik nodig je uit om mijn duizeligheid te leven

De stroom keert tegen alle verwachtingen in terug

Weer een stap tegen hem die ons lastig viel

Zeg het broer!

Weer een stap!

Weer een stap!

Weer een stap!

Weer een stap!

Weer een stap!

Weer een stap!

Weer een vaste stap!

Ik geef nog steeds niet op!

-Met de duizeligheid van gekken