Si Alguna Vez Nos Fuimos - Lágrimas De Sangre, Still Ill, Microbio

Lágrimas de sangre, hemos vuelto

Sin máscaras, con más ganas de Rap

Y las cosas aún más claras, más calva y más canas

Más de este menester, placer agreste

Sé que debo agradecer la atención se me preste

Y sé que no va a ser mucha si sigues dándole al Jagger

Aún tenemos una lucha que hacer, aún piden cárcel para Hasél

Los mismos que pulen tu pieza pa' que encajes

Que quieren seas un muggle, un Curry de los Fraggle

No creo que pague religiosamente la hipoteca

Nunca rechiste, ría los chistes, y no tenga metas

Esa es la base del planeta ¿Y tú qué cuentas?

Yo me monté una empresa pa' luchar contra su prensa

Y pa' hacerte pensar, sí se montar una fiesta

Pero na' les jode más que bailes con rap de conciencia

Aunque aquí ya hemos perdi’o la inocencia ¡Es demencial!

Me escuchan en coles de curas, y en barrios de alta renta

Me da igual si mi canción playera os representa

Me caes mal, no entiendes una mierda

Por todos esos fachas que se chinan por defender nuestra tierra

Solo quieren buen rollito y nos tienen en pie de guerra

Yo no me amodorro: ya bro, yo conozco el calor del corro

Y al coro le debo devoción

Nos ofrecemos como remos de la revolución

Y cómo evoluciona tu Rap del Hip Hop

Aquí sale el Sol una vez al día

Y al día una vez se nos va en esta vida sombría

Los míos a la sombra, los tuyos cara al Sol

Atado y bien atado, todo bajo control

Pero no pararán la energía

Que noté que emergía y me dotó de voz

Traigo el flow de las urbes

Para el que sufre en su bucle burgués

Para que luche su revolución

En una época donde la destrucción es una opción

Hoy aparece una emoción que nos une

No se consume y sube como una efervescencia

Cada tema le ha dado un sentido a la existencia

Con ideas y conciencia

Cualquier adolescente que se precie tiene problemas

La música es un arte, el arte nos despierta

Ni se destruye ni sale a cuentas ¡Se reinventa!

La vida es dura y durará, cómetela

La locura lo curará, ya supurará

La prolongada brecha que hemos abierto

En los conciertos, en la mente

Del que viene a vernos a cada ciudad

Si la cultura resurge

Con el auge de la censura urge hacer rap sin trabas

Con las guitarras de Rama Lama y los pads de Acid Lemon

Que son los únicos medios de producción que tenemos

Lanzamos párrafos pa' alzar la voz

Saltándonos fronteras y barreras pa' poder comunicarnos

Así cuestionar el dogma que impone el eslogan

Y evitar fascismos claros en entornos cerrados

Si el Rap vuelve a ser del pueblo, el pueblo vuelve a escuchar Rap

Como arma común a los que sienten esta esencia

Desde el Maresme, libre y tropical

Al movimiento cultural de la resistencia

Aquí sale el Sol una vez al día

Y al día una vez se nos va en esta vida sombría

Los míos a la sombra, los tuyos cara al Sol

Atado y bien atado, todo bajo control

Pero no pararán la energía

Que noté que emergía y me dotó de voz

Traigo el flow de las urbes

Para el que sufre en su bucle burgués

Para que luche cuando escuche esta canción

Escribo este disco con un pie en el precipicio

Por una afición al léxico que ejerzo con oficio

Un grito en el vacío, toda una oda al vértigo

Motivador del único talento que domino

Que no minó al caer y que no quedó en el olvido

Sabed que sigo vivo y que analizo

Y canalizo mi desprecio a los que joden con lo ajeno

Perdisteis la ocasión de hacer que nos relajemos

Lágrimas de sangre y compromiso vitalicio

En este continuo juicio, mi dicción es munición a tu servicio

Aún ando bien de ánimo para el efecto dominó

Mensaje y sesenta rimas por minuto, mínimo

Mi camino es legítimo, no nos han regala’o ni el antipop

Tan solo un comunicado falso y un boicot

Y no voy a decir que me la suda

Pero traigo material para el que duda

Apunta, traigo el desarraigo a la cultura

Que no eluda la estructura tubular de toda industria

Música disidente para toda mente mustia

Y para el que obligaron a empatizar con mi angustia

Una vida sin hostias nunca cuenta como vida

Igual que yo no cuento, si no cuento a mi familia

Familia, seguimos en el cuento por el bien del movimiento

Si alguna vez nos fuimos: hemos vuelto

Aquí sale el Sol una vez al día

Y al día una vez se nos va en esta vida sombría

Los míos a la sombra, los tuyos cara al Sol

Atado y bien atado, todo bajo control

Pero no pararán la energía

Que noté que emergía y me dotó de voz

Traigo el flow de las urbes

Para el que sufre en su bucle burgués

Para que luche cuando escuche esta canción

Entregamos nuestro amor al bando perdedor

Enterrado en las cunetas o encerrado en la prisión

Pa' que pienses en cuánto te ha cambiado el mundo

Cuándo perdimos el rumbo, cuándo el vértigo cogió el timón

Yeah, Lágrimas de Sangre

2−0-1−9, desde Barcelona

con la arena del Maresme

Si alguna vez nos fuimos, aquí nos tienes

Tranen van bloed, we zijn terug

Zonder maskers, met meer verlangen naar Rap

En dingen nog lichter, kaler en grijzer

Meer van deze behoefte, wild plezier

Ik weet dat ik dankbaar moet zijn voor de aandacht die aan mij wordt gegeven

En ik weet dat het niet veel zal zijn als je de Jagger blijft raken

We hebben nog steeds een gevecht te doen, ze vragen nog steeds om de gevangenis voor Hasél

Dezelfde die je stuk polijsten zodat het past

Ze willen dat je een Dreuzel bent, een Fraggle Curry

Ik denk niet dat ik religieus de hypotheek betaal

Snap nooit, lach nooit om grappen en heb geen doelen

Dat is de basis van de planeet En wat zeg je ervan?

Ik heb een bedrijf opgericht om tegen uw pers te vechten

En om je aan het denken te zetten, ik weet wel hoe je een feestje moet geven

Maar niets stoort hen meer dan dansen met gewetensvolle rap

Hoewel we onze onschuld hier al verloren hebben, is het krankzinnig!

Ze luisteren naar me in priesterscholen en in buurten met hoge inkomens

Het maakt me niet uit of mijn strandlied jou vertegenwoordigt

Ik mag je niet, je begrijpt er niets van

Voor al die facha's die vechten om ons land te verdedigen

Ze willen gewoon een goede worp en ze hebben ons in de armen

Ik word niet slaperig: ya bro, ik ken de hitte van de cirkel

En aan het koor ben ik devotie verschuldigd

We bieden onszelf aan als riemen van de revolutie

En hoe je Hip Hop Rap evolueert

Hier komt de zon eenmaal per dag op

En een keer per dag zijn we weg in dit sombere leven

De mijne in de schaduw, de jouwe naar de zon gericht

Vastgebonden en vastgebonden, alles onder controle

Maar ze zullen de stroom niet stoppen

Dat ik merkte dat het naar voren kwam en mij een stem gaf

Ik breng de stroom van de steden

Voor degene die lijdt in zijn burgerlijke lus

Voor zijn revolutie om te vechten

In een tijd waarin vernietigen een optie is

Vandaag verschijnt er een emotie die ons verenigt

Het wordt niet geconsumeerd en stijgt op als een bruisend drankje

Elk thema heeft betekenis gegeven aan het bestaan

Met ideeën en geweten

Elke zichzelf respecterende tiener heeft problemen

Muziek is een kunst, kunst maakt ons wakker

Het wordt niet vernietigd en loont niet, het vindt zichzelf opnieuw uit!

Het leven is hard en het zal duren, eet het op

Waanzin zal het genezen, het zal sijpelen

Het lange gat dat we hebben geopend

Bij concerten, in gedachten

Van degene die ons in elke stad komt bezoeken

Als de cultuur weer opduikt

Met de opkomst van censuur is het urgent om zonder obstakels te rappen

Met de gitaren van Rama Lama en de pads van Acid Lemon

Dat zij het enige productiemiddel zijn dat we hebben

We lanceren paragrafen om onze stem te verheffen

Grenzen en barrières overslaan om te kunnen communiceren

Zo wordt het dogma dat door de slogan wordt opgelegd in twijfel getrokken

En vermijd duidelijke fascismen in gesloten omgevingen

Als Rap weer van het volk is, luisteren de mensen weer naar Rap

Als een algemeen wapen voor degenen die deze essentie voelen

Uit de Maresme, vrij en tropisch

Aan de culturele beweging van verzet

Hier komt de zon eenmaal per dag op

En een keer per dag zijn we weg in dit sombere leven

De mijne in de schaduw, de jouwe naar de zon gericht

Vastgebonden en vastgebonden, alles onder controle

Maar ze zullen de stroom niet stoppen

Dat ik merkte dat het naar voren kwam en mij een stem gaf

Ik breng de stroom van de steden

Voor degene die lijdt in zijn burgerlijke lus

Voor mij om te vechten als ik dit lied hoor

Ik schrijf deze plaat met één voet op de afgrond

Voor een voorliefde voor het lexicon dat ik professioneel uitoefen

Een schreeuw in de leegte, een ode aan hoogtevrees

Motivator van het enige talent dat ik beheers

Dat het niet de mijne was toen het viel en dat het niet vergeten was

Weet dat ik nog leef en dat ik analyseer

En ik kanaliseer mijn minachting voor degenen die met anderen neuken

Je hebt de kans gemist om ons te laten ontspannen

Tranen van bloed en levenslange toewijding

In dit voortdurende proces is mijn dictie munitie tot uw dienst

Ik ben nog steeds in een goed humeur voor het domino-effect

Bericht en zestig rijmpjes per minuut, minimaal

Mijn pad is legitiem, ze hebben ons geen geschenk of de antipop gegeven

Gewoon een valse verklaring en een boycot

En ik ga niet zeggen dat ik het zweet

Maar ik breng materiaal mee voor wie twijfelt

Doel, ik breng de ontworteling naar de cultuur

Dat ontgaat de buisvormige structuur van geen enkele industrie

Dissidente muziek voor elke verdorde geest

En voor degene die zich moest inleven in mijn angst

Een leven zonder gastheren telt nooit als leven

Net zoals ik niet tel, als ik mijn familie niet tel

Familie, we gaan verder in het verhaal voor het welzijn van de beweging

Als we ooit vertrokken: we zijn terug

Hier komt de zon eenmaal per dag op

En een keer per dag zijn we weg in dit sombere leven

De mijne in de schaduw, de jouwe naar de zon gericht

Vastgebonden en vastgebonden, alles onder controle

Maar ze zullen de stroom niet stoppen

Dat ik merkte dat het naar voren kwam en mij een stem gaf

Ik breng de stroom van de steden

Voor degene die lijdt in zijn burgerlijke lus

Voor mij om te vechten als ik dit lied hoor

We geven onze liefde aan de verliezende partij

Begraven in de goten of opgesloten in de gevangenis

Zodat je nadenkt over hoeveel de wereld je heeft veranderd

Wanneer raakten we de weg kwijt, toen duizeligheid het overnam

Ja, tranen van bloed

2-0-1-9, uit Barcelona

met het zand van de Maresme

Als we ooit zijn vertrokken, hier zijn we dan