One Million Year Trip - Laetitia Sadier

I lost someone precious in the depth of my lining at the heart of my loss

My little sister’s voice forever muted, inaudible, inert

She went on a million year trip and left everything behind

Her skin, her hairs, she has a long way to travel

So I will open my heart and let the pain run along

As there is no point in holding on

Precious little sister I open my heart, pour out the painful laughter

Which can only help to heal and help me to fly you away

To take off the worlds, we’ve lost days

Here I hope you will find solace that you needed

Forever, there’s so many dear little sister

I let you go, take the pain with you and throw it in a (?)

Ik heb een dierbaar iemand verloren in de diepte van mijn voering in het hart van mijn verlies

De stem van mijn zusje voor altijd gedempt, onhoorbaar, inert

Ze ging op een reis van een miljoen jaar en liet alles achter

Haar huid, haar haren, ze heeft nog een lange weg te gaan

Dus ik zal mijn hart openen en de pijn laten voortduren

Omdat het geen zin heeft om vast te houden

Lieve kleine zus, ik open mijn hart, stort de pijnlijke lach uit!

Wat alleen kan helpen om te genezen en me te helpen je weg te vliegen

Om de werelden te verslaan, hebben we dagen verloren

Hier hoop ik dat je troost zult vinden die je nodig had

Voor altijd, er zijn zoveel lieve kleine zusjes

Ik laat je gaan, neem de pijn met je mee en gooi het in een (?)