The Shooting Star - Labÿrinth

Eleven years have been passing by

But dust didn’t cover your memories

Time didn’t make it all fade away

Pictures of something we’ve lived

They’re all still there…

Walking on the edge of forever

Like a feather in the wind

We’ve no chance to choose

And the breeze is our guiding light

In the night

We’re like a shooting star, leaving signs on the horizon

Out of the dark we run

While we’re chasing our chance to break free

Eleven years, would you say so much?

Time didn’t warn us while running

What has remained of all that we had

It got covered by sands of time

(But) it still lived in our minds

Reaching for the edge of forever

Unlike feathers in the wind

We refused to be taken everywhere the wind was blowing

Walking on our path

We’re like a shooting star

Leaving signs on the horizon

Out of the dark we run

While we’re chasing our chance to break free

We’re like a shooting star

Leaving signs on the horizon

Out of the dark we run

While we’re chasing our chance to be free

Walking on the edge of forever.

Waiting for a sign.

Walking we are feathers in the wind.

Waiting just for a little sign

Elf jaar zijn voorbijgegaan

Maar stof bedekte je herinneringen niet

De tijd heeft het niet allemaal doen vervagen

Foto's van iets dat we hebben meegemaakt

Ze zijn er allemaal nog...

Lopen op de rand van de eeuwigheid

Als een veer in de wind

We hebben geen kans om te kiezen

En de bries is ons leidende licht

In de nacht

We zijn als een vallende ster en laten tekens aan de horizon achter

Uit het donker rennen we

Terwijl we onze kans najagen om los te komen

Elf jaar, zou je zoveel zeggen?

De tijd heeft ons niet gewaarschuwd tijdens het hardlopen

Wat is er over van alles wat we hadden?

Het werd gedekt door het zand van de tijd

(Maar) het leefde nog steeds in onze gedachten

Reiken naar de rand van de eeuwigheid

In tegenstelling tot veren in de wind

We weigerden overal naartoe te worden gebracht waar de wind waaide

Lopend op ons pad

We zijn als een vallende ster

Borden aan de horizon achterlaten

Uit het donker rennen we

Terwijl we onze kans najagen om los te komen

We zijn als een vallende ster

Borden aan de horizon achterlaten

Uit het donker rennen we

Terwijl we onze kans om vrij te zijn najagen

Lopen op de rand van de eeuwigheid.

Wachten op een teken.

Lopend zijn we veren in de wind.

Wachten op een klein teken