La maison des doutes - La Grande Sophie

Avec mes doutes j’ai su faire tellement de choses

J’ai souffert tellement de fois

Avec mes doutes que je porte sur mes épaules

Que j’apprivoise parfois

Tu vois mes doutes sont les perles d’un collier

Qui m'étrangle à tout jamais

Jamais en soute, ils me retiennent en otage

Je les emmène en voyage

Vers des villes trop lointaines, plus rien n’a de raison

Ils m’attrapent, me retiennent et je deviens leur maison

Leur maison

Avec mes doutes moi j’envoie des messages

Des bouteilles à la mer

Et je redoute de tomber sur une page

Une page blanche qui me sert

Fort comme mes doutes, le lierre a sû s’enlacer

Ils sont là à tout jamais

Jamais en soute, ils me retiennent en otage

Je les emmène en voyage

Vers des villes trop lointaines, plus rien n’a de raison

Ils m’attrapent, me retiennent et je deviens leur maison

Leur maison

Met mijn twijfels wist ik zoveel dingen te doen

Ik heb zo vaak geleden

Met mijn twijfels draag ik op mijn schouders

Die ik soms temmen

Zie je mijn twijfels zijn de parels van een ketting

dat me voor altijd wurgt

Nooit in het ruim, ze houden me gegijzeld

Ik neem ze mee op reis

Naar steden te ver weg, niets meer zin

Ze grijpen me, houden me vast en ik word hun thuis

Hun huis

Met mijn twijfels stuur ik berichten

Flessen in de zee

En ik ben bang om op een pagina te vallen

Een blanco pagina die mij dient

Sterk als mijn twijfels, de klimop wist hoe te omarmen

Ze zijn er voor altijd

Nooit in het ruim, ze houden me gegijzeld

Ik neem ze mee op reis

Naar steden te ver weg, niets meer zin

Ze grijpen me, houden me vast en ik word hun thuis

Hun huis