Primavera del 87 - La Fuga

Fue un d­a gris, alguien cayі,

Trajes con galones ahora vienen a por ti

Vaya vergјenza, maderos aqu­

En un pueblo noble que sіlo quiere vivir

Todos unidos para defender nuestros trabajos

O no habrЎ nada que comer

Corazones en vilo, se apaga tu ilusiіn

Silencio en las calles, Reinosa llorі

ЎCorre, defiende tu pan!

Hoy te lo quieren quitar

ЎLucha por tu libertad!

La que tanto te ense±aron amar

Sangre de trabajadores cobrando una venganza

Un cuerpo estЎ en la acera, la muerte la amenaza

Mientras ellos, en sus despachos, borrachos de poder

Se lavan las manos y ensucian la verdad

Hoy tu, once a±os despu (c)s,

Son casi las seis, paso lento, vas a trabajar

La nieve casi no te deja ver la fЎbrica al pasar

Y aprietas los dientes porque sabes la verdad,

Sabes que tu amigo ya no estЎ, ahora quien va a llorar,

Ahora quien va a llorar

Het was een grijze dag, iemand viel,

Pakken met strepen komen nu voor jou

Wat jammer, logs hier

In een nobele stad die alleen maar wil leven

Allemaal verenigd om onze banen te verdedigen

Of er zal niets te eten zijn

Harten in spanning, je illusie is gedoofd

Stilte in de straten, riep Reinosa

Ren, verdedig je brood!

Vandaag willen ze het van je afpakken

Vecht voor je vrijheid!

Degene waarvan ze je zoveel hebben geleerd om van te houden

Bloed van arbeiders die wraak nemen

Een lichaam ligt op de stoep, de dood de dreiging

Terwijl zij, in hun kantoren, dronken van macht

Ze wassen hun handen en bevuilen de waarheid

Vandaag, elf jaar later,

Het is bijna zes uur, langzaam tempo, je gaat aan het werk

Door de sneeuw kun je de fabriek bijna niet zien als je langskomt

En je klemt je tanden op elkaar omdat je de waarheid kent,

Je weet dat je vriend er niet meer is, wie gaat er nu huilen,

Wie gaat er nu huilen