Las olas - La Fuga

Ya noto como van llevándome las olas

Después de una verbena viene la marea;

Y me ha pillado en la cama, hablando con mis penas

Anoche me lió la luna llena

Ya noto como no funciona mi cabeza

Que anoche me gritaba que se siente sola

Y mientras yo, a mi bola, de ronda en ronda

Apure mis ultimas neuronas

Anoche no fui ya

Fue el señor JB

Que a ultima hora me engaño

La risa nos duró

Donde el chino, hasta las seis

Y luego se marcho

Se fue, se fue, se fue…

Deambule por la casa y no me encontré

He invertido mi tiempo en recordar

Que, si hierve mi sangre, hay poco que hacer:

Dejarse perder, dejarse llevar

Me he quedado más colgado

Que un cuadro en su pared

Me he quedado dormido

Frente a un café

Me han llevado las olas otra vez

Ik merk al hoe de golven me meenemen

Na een festival komt het tij;

En hij betrapte me in bed, pratend met mijn verdriet

Gisteravond heeft de volle maan me in de war gebracht

Ik merk al hoe mijn hoofd niet werkt

Dat ze gisteravond tegen me schreeuwde dat ze zich alleen voelt

En terwijl ik, naar mijn bal, van rond naar rond

Rush mijn laatste neuronen

Ik ben gisteravond niet gegaan

Het was meneer JB

dat hij me op het laatste moment bedroog

Het gelach duurde ons

Waar de Chinezen, tot zes

En toen ging hij weg

Weg weg weg…

Ik dwaalde door het huis en ik vond mezelf niet

Ik heb mijn tijd geïnvesteerd in herinneren

Dat, als mijn bloed kookt, er weinig te doen is:

verdwalen, laten meeslepen

Ik ben meer opgehangen

Dan een foto aan je muur

Ik ben in slaap gevallen

voor een café

Ik ben weer gedragen door de golven