По облакам - Крылья Осени

Сумерки в городе, тьмы наступление,

В кофе, как в омуте, нету спасения.

Рамки приличия, правила странные,

Ты прочитай мои мысли забавные.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Город зажёг огни, впал в равнодушие,

Месяц, как часовой, сумерки слушает.

И стрелки замерли, мы с тобой главные,

Ты поняла мои мысли забавные.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Звёзды, брызги, небо скачет, и кричит тишина,

Ночь, комета до рассвета нам с тобою дана.

От пространства оторвались одинаковых дней,

Удивленьем лишь распались голоса этажей.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Что стоит сегодня нам побегать по облакам,

И ты приходи сюда, иначе сойду с ума.

Twilight in de stad, duisternis komt,

In koffie, zoals in een draaikolk, is er geen redding.

De grenzen van fatsoen, de regels zijn vreemd,

Je leest mijn grappige gedachten.

Wat kost het ons vandaag om door de wolken te rennen,

En jij komt hier, anders word ik gek.

De stad stak de vuren aan, viel in onverschilligheid,

De maan luistert als een schildwacht naar de schemering.

En de pijlen bevroor, jij en ik zijn de belangrijkste,

Je begreep mijn grappige gedachten.

Wat kost het ons vandaag om door de wolken te rennen,

En jij komt hier, anders word ik gek.

Sterren, spatten, de lucht springt, en stilte schreeuwt,

Nacht, een komeet tot het ochtendgloren wordt aan jou en mij gegeven.

Identieke dagen braken los van de ruimte,

Verrassing desintegreerde alleen de stemmen van de vloeren.

Wat kost het ons vandaag om door de wolken te rennen,

En jij komt hier, anders word ik gek.

Wat kost het ons vandaag om door de wolken te rennen,

En jij komt hier, anders word ik gek.