Bana Dur Diyorsun - Killa Hakan, Ayben, Ayaz Kaplı

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Hayat nazlı gelin gibi

Durmadan inşaatta çalışıyor

Ben de çıktım aprislerinden

Çünkü bıktım kaprislerinden

Ama bi' türlü seni gene de kendimden atamadım

Kafayı yastığıma koyup iki gözü kapalı yatamadım

Sordum kendime: «Bu niyedir böyle, acaba neden?»

Düşündüm anladım: «Ha, sensin gene de neden.»

Üstüne titredim durdum yılmadım

Karanlık en iyi arkadaşım oldu, sıkılmadım

Çok sallandım ama yıkılmadım, çakılmadım

Paranın köpeği olup, takılmadım ben de

Para pul servet sende

Dert ve de çare sende

Aşk yolları sende

Senin sana

Geriye sisli sokaklar, suskun yuvalar kaldı

O da yeter bana

Kendi düştüğüm bataktan çıkarım

Derken yandım

Bir kere düşen bi' daha düşmezmiş sandım

Sokakların kanlı sosuna ekmeğimi bandım

Sokakları yaşadım, gördüm, inandım

Anlamazsın bunları görmezsen

Yaşayıp, hayatı övmezsen bilemezsin

Zaten görsen bi daha aklından çıkartıp silemezsin…

Sokakları

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Hayat kolay degil, ademoğlu

Gelişine vuramazsın öyle her topa

Sırası geldiğinde düşer herkes

Ani hayaller sahi ve dünya fani

Gece soğuk, kaldırımlar talim

Kimse sormaz bilinmez halin

Gücü yeten varsa olsun mani

Göz görür gönül görmez yani

Acıyı göğüsler düşlerin

Alkışı olmaz bazı düşüşlerin

Nedeni saklı gözündeki yaşların

Can acıtmıyo atılan taşlar

Çoğu kez zor yeniden kalkışların

Sonu belli olur kimi başların

Arkası görünür sahte bakışların

Kimi kimsesi yoktur kışların

Geçtiğim her yol cehennem

Ateşe atsan kalbimi dilenmez

Sokağın adını bilen bize bilenmez

Suçum yazmaksa ben af dilenmem

Gelin hadi üzerime gelin, gelin

Bende kelam derin yerim

Serin senin ardına düşmem

Gidenlerin günü zordur

Gerçeği bilenlerin

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Sokak köşeleri soğuk, sert olur mermer

Kapanır birden sonu gelmeden defter

Hiçbi' şeyin sonu gelmez, yoktur ki sonu

Zaten ilk başlangıçlar unutturmaz onu

Koyarsın bir gün sen de asfalta başını

Seçersin en baba yerde kader taşını

Anlarsın ki her yer taşmış, dop dolu

Dolu sıskayı bulunca göreceksin yolu

Şimdi dimdik durmalısın sokaklarda gözüm

Sokak yakar adamı kaybolur közün

İt olursun, köpek olursun, beş para etmez sözün

Karanlıklarda kaybolur özün

Sokaklar adamı zorlayabilir, koçum

Kötüye doğru da yollayabilir

O zaman sen de durmadan savaş

Kurtulmak için o bataklıktan yavaş yavaş

Saate baksam da anlayamıyorum

Gönülden yazsam da duyuramıyorum

Sessiz sedasız konuşur gibi

Yine çığlık olup çığlığı atamıyorum

Daha derine inelim, hadi daha derine

Sanki yetmez gibi daha bile derine

Zor dediğin benim elimin kiri

Biri bitiyor yine başlıyo biri

Geri gel, geri gelsinler

Çok soğuk ama rüzgarı versinler

Sesler duyuyorum inceden biraz

Beni boşu boşuna ürkütmesinler

Solum küstü sanki sağ tarafıma

Yazdırmaz iki kelime de olsa

Ben kalemi tutturur kalbime, yazarım

Kırık olsa da, kalp benim nasılsa

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

Bana dur diyorsun

Kapattın bölgeleri

Üstüme gölgeleri

Yolladın çöllerimi

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

Het leven is als een terughoudende bruid

Non-stop werken in de bouw

Ik kwam ook uit hun apris

Omdat ik je grillen beu ben

Maar op de een of andere manier kon ik je nog steeds niet uit mezelf krijgen

Ik kon mijn hoofd niet op mijn kussen leggen en slapen met beide ogen dicht

Ik vroeg mezelf af: “Waarom is dit zo, ik vraag me af waarom?”

Ik dacht en begreep: "Oh, je bent nog steeds waarom."

Ik beefde ervan, ik stond stil, ik gaf niet op

De duisternis werd mijn beste vriend, ik verveelde me niet

Ik zwaaide veel, maar ik viel niet, ik crashte niet

Ik ben de hond van het geld en ik hing ook niet rond

Je hebt het geld, de rijkdom

Probleem en oplossing is van jou

Je hebt de wegen van liefde

aan u

Mistige straten en stille huizen blijven achter.

Dat is genoeg voor mij

Ik kom uit mijn eigen moeras

Toen verbrandde ik

Ik dacht dat het nooit meer zou vallen als het één keer viel

Ik doopte mijn brood in de bloederige saus van de straten

Ik leefde op straat, ik zag, ik geloofde

Je zult het niet begrijpen als je ze niet ziet

Als je het leven niet leeft en prijst, weet je het niet

Als je het toch ziet, kun je het niet uit je hoofd krijgen en verwijderen...

straten

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

Het leven is niet gemakkelijk, man

Je kunt niet elke bal raken als hij komt

Iedereen valt als het hun beurt is

Plotselinge dromen zijn echt en de wereld is sterfelijk

De nacht is koud, de trottoirs zijn geboord

Niemand vraagt ​​je, je bent onbekend

Manie, als je kunt

Het oog ziet, het hart ziet niet

Borsten dromen van pijn

Geen applaus voor sommige van je valpartijen

De reden is verborgen in jouw ogen

Gegooide stenen doen geen pijn

Vaak moeilijke herstart

Het einde wordt duidelijk, als je begint

Je rug is zichtbaar nep blik

Winters hebben niemand

Elke weg die ik neem is een hel

Als je mijn hart in het vuur gooit, zal het niet smeken

Wie de naam van de straat kent, is bij ons niet bekend.

Als het mijn schuld is om te schrijven, smeek ik niet om vergiffenis

Kom op, kom op mij, kom op

Ik heb ook een diepe plek

Cool ik zal niet achter je vallen

De dagen van degenen die gaan zijn moeilijk

degenen die de waarheid kennen

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

Straathoeken worden koud, hard marmer

De notebook sluit plotseling zonder einde

Niets heeft een einde, er is geen einde

Het eerste begin doet hem niet vergeten.

Op een dag leg je je hoofd op het asfalt

Jij kiest de steen van het lot op de grond

Je begrijpt dat de plaats overstroomt, vol met drugs?

Wanneer je de volledige skinny vindt, zul je de weg zien

Nu moet je rechtop staan, mijn ogen op de straten gericht

Straat verbrandt man verdwijnt, sintels

Je wordt een hond, je wordt een hond, je waardeloze woord

Je essentie is verloren in het donker

Straten kunnen duwen man, coach

Het kan ook naar het kwaad sturen

Dan vecht je ook non-stop.

Om langzaam van dat moeras af te komen

Ook al kijk ik op de klok, ik kan het niet begrijpen

Zelfs als ik vanuit mijn hart schrijf, kan ik het niet horen

alsof je zachtjes praat

Ik kan niet schreeuwen en nog eens schreeuwen

Laten we dieper gaan, laten we dieper gaan

Alsof het nog niet genoeg is, ga nog dieper

Wat jij hard noemt is het vuil van mijn hand

De een eindigt, de ander begint opnieuw

kom terug, laat ze terugkomen

Het is zo koud maar laat de wind waaien

Ik hoor stemmen een beetje

Laat ze me niet voor niets bang maken.

Het is alsof mijn linkerkant boos is op mijn rechterkant

Zelfs als het twee woorden zijn die niet worden afgedrukt

Ik houd de pen aan mijn hart, ik schrijf

Ook al is het gebroken, het hart is toch van mij

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen

je zegt dat ik moet stoppen

De regio's die je hebt gesloten

schaduwen op mij

Je stuurde mijn woestijnen