Maw Of Time - Khemmis

Burn the pyre to our daughters' pain

In the fire there can be no eulogy

Swine and sickness, shrouded in disgrace

Ordained sinners preying on her memory

Cast out of Eden

Her flesh a sacrament

Corrupt, enshrine

Upon an altar of her bones

Confess, betray

The sky is burning red

Renounce, decay

We lie beneath the stones

Salvation’s but the gilded door of the abattoir

One by one, all will bleed for her

Our legacy, a world reduced to ash

Souls of black

Barren, diseased

Hide behind the mask

Hunt the vultures

Bring them to their knees

Bind and gag them, waiting for their fall from grace

In the darkness, tear the mask away

Hollow rulers trading their power for decay

Cast out of Eden

Her flesh a sacrament

Corrupt, enshrine

Upon an altar of her bones

Confess, betray

The sky is burning red

Renounce, decay

We drain the chalice

(We) We are the echoes of loss

(Are) In the absence of light

(Dust) Wrought of corruption, unworthy of redemption

(Shadow) Tombstones, an endless grave

Fragments of root and bone

Time becomes our tomb

We are destined to rot eternal

Consumed by a world forsaken

We will not be mourned

Brand de brandstapel tot de pijn van onze dochters

In het vuur kan er geen lofrede zijn

Varkens en ziekte, gehuld in schande

Verordende zondaars die op haar geheugen jagen

Verdreven uit Eden

Haar vlees een sacrament

Corrupt, verankeren

Op een altaar van haar botten

Bekennen, verraden

De lucht brandt rood

Afzien, verval

We liggen onder de stenen

Redding is maar de vergulde deur van het slachthuis

Eén voor één bloedt alles voor haar

Onze erfenis, een tot as gereduceerde wereld

Zielen van zwart

onvruchtbaar, ziek

Verstop je achter het masker

Jaag op de gieren

Breng ze op hun knieën

Bind en knevel ze, wachtend op hun val uit de gratie

Scheur het masker weg in het donker

Holle heersers ruilen hun macht in voor verval

Verdreven uit Eden

Haar vlees een sacrament

Corrupt, verankeren

Op een altaar van haar botten

Bekennen, verraden

De lucht brandt rood

Afzien, verval

We laten de kelk leeglopen

(Wij) Wij zijn de echo's van verlies

(Zijn) Bij afwezigheid van licht

(Stof) Veroorzaakt door corruptie, onwaardig voor verlossing

(Schaduw) Grafstenen, een eindeloos graf

Fragmenten van wortel en bot

Tijd wordt ons graf

We zijn voorbestemd om eeuwig te rotten

Verteerd door een verlaten wereld

Er wordt niet om ons gerouwd