This Life Ain't Mine - Kero One

Once upon a time there was a kid named Michael

He’d write about his life, but with so many typos

Like when he wrote live, it should have said love

And when he wrote hit, he really meant hug

But he couldn’t dig a hole that’s already been dug

Like you couldn’t smoke a bowl, and not call it a drug

His story so imperfect but that’s what made it beautiful

At times like a circus but that’s what made it suitable

At a school, where kids used words like «dudacle»

Awesome, and radical with care-free attitudes

But as life went on, he put trust in songs

Like when he heard BAD, he put gloves on his palms

When Biv sang Poison, he new jack swung

And when he heard BDP, yo his brain went num

That’s when he got struck by that hiphop bug

And those that had it, were the only ones that new what’s up

The beginning of a story he’d write in bed

Which developed into tears and an ending that read.

Check the rhyme

And check the rhyme one time

Now check the rhythm

It’s the life of mine

Check the rhyme.

And check the rhyme one time.

I feel delivered.

When this life ain’t mine

As the story unfolded, the plot did thicken

When michael played with dirt that soap couldn’t rid him

Hanging with a crowd, that clouded his decisions.

They doubted he was Christian by the way that he was living

But not a misfit, to most your average Joe blow

Minus a bit of lying or a run in with Po-Po

And time to time put his mind in slow-mo

Puffin marijuana till motivation was no-show

Then took his mental photos and wrote em in a notepad

Utilizing metaphors and rhyming his vocab

Unsigned, hella broke, and still at his folks pad

He crawled back to church home turf since dads gonads

Mike knew life meant more than getting by

Living for fame, money, girls or getting high

He heard good deeds could never get him to heaven

But only through grace and the son that God sent in

And that’s when, he felt shivers set in

Palms sweating, off his feet it swept him

A concept so deep he couldn’t sleep

He fell to his knees, as tears hit the concrete.

And it wasn’t concrete where mike was headed next

But in faith he stepped as he developed this text.

Now this concept not complex

But in context a contest

A constant conflict with conscience to conquest

The accomplice promoting Mikes destruction

Peddling greed, self righteousness and corruption

But Mike couldn’t win or even be that good kid

He needed help, to find out how he could live

He wrestled pride, until a few left hooks hit

And accepted Christ, and everything he could give

But Michael didn’t care as people smirked and stared

Some gave him props but inside Michael always cheered

He knew his choice was right

And at times thought twice

But he believed the word cause the word it brought light

And he got it, he’d always be a man of sin

But as long as Christ atoned, Mike was free within

So he grabbed a pen, without hesitation

And called his friends bout plans, that he’d be breaking

And wrote this story, he kept in his head

Entitled, «this life ain’t mine» and it read

Er was eens een kind genaamd Michael

Hij zou over zijn leven schrijven, maar met zo veel typefouten

Zoals toen hij live schreef, had het liefde moeten zeggen

En toen hij hit schreef, bedoelde hij echt knuffel

Maar hij kon geen gat graven dat al was gegraven

Alsof je geen kom kunt roken en het geen drugs kunt noemen

Zijn verhaal was zo onvolmaakt, maar dat maakte het zo mooi

Soms als een circus, maar dat maakte het juist geschikt

Op een school, waar kinderen woorden als 'dudacle' gebruikten

Geweldig en radicaal met een zorgeloze houding

Maar naarmate het leven vorderde, vertrouwde hij op liedjes

Zoals toen hij SLECHT hoorde, hij handschoenen aan zijn handpalmen deed

Toen Biv Poison zong, zwaaide hij

En toen hij BDP hoorde, sloegen zijn hersenen op hol

Toen werd hij getroffen door die hiphopbug

En degenen die het hadden, waren de enigen die nieuw waren, wat is er aan de hand

Het begin van een verhaal dat hij in bed zou schrijven

Die zich ontwikkelden tot tranen en een einde dat las.

Controleer het rijm

En controleer het rijm een ​​keer

Controleer nu het ritme

Het is het leven van mij

Controleer het rijm.

En controleer het rijm een ​​keer.

Ik voel me geleverd.

Wanneer dit leven niet van mij is

Naarmate het verhaal vorderde, werd de plot dikker

Toen Michael met vuil speelde, kon die zeep hem niet bevrijden

Hangen met een menigte, dat vertroebelde zijn beslissingen.

Ze betwijfelden of hij christen was door de manier waarop hij leefde

Maar geen buitenbeentje, voor de meeste van je gemiddelde Joe-klap

Minus een beetje liegen of een aanloop met Po-Po

En van tijd tot tijd zette zijn geest in slow-mo

Papegaaiduiker marihuana tot motivatie was no-show

Daarna nam hij zijn mentale foto's en schreef ze in een notitieblok

Gebruikmakend van metaforen en het rijmen van zijn vocab

Niet ondertekend, hella brak, en nog steeds op zijn ouderspad

Hij kroop terug naar de thuisbasis van de kerk sinds zijn vaders geslachtsklieren

Mike wist dat het leven meer betekende dan rondkomen

Leven voor roem, geld, meisjes of high worden

Hij hoorde dat goede daden hem nooit naar de hemel konden brengen

Maar alleen door genade en de zoon die God heeft gestuurd

En toen voelde hij de rillingen opkomen

Palmen zweten, van zijn voeten het veegde hem

Een concept zo diep dat hij niet kon slapen

Hij viel op zijn knieën, terwijl de tranen het beton raakten.

En het was niet concreet waar Mike heen ging

Maar in geloof stapte hij op toen hij deze tekst ontwikkelde.

Nu is dit concept niet ingewikkeld

Maar in de context van een wedstrijd

Een constant conflict met het geweten om te veroveren

De handlanger die Mikes vernietiging promoot

Leken in hebzucht, eigengerechtigheid en corruptie

Maar Mike kon niet winnen of zelfs maar die goede jongen zijn

Hij had hulp nodig om erachter te komen hoe hij kon leven

Hij worstelde met trots, totdat een paar linkse hoeken toesloegen

En aanvaardde Christus, en alles wat hij kon geven

Maar het kon Michael niet schelen als mensen grijnsden en staarden

Sommigen gaven hem rekwisieten, maar van binnen juichte Michael altijd

Hij wist dat zijn keuze de juiste was

En soms wel twee keer nadenken

Maar hij geloofde het woord omdat het woord het licht bracht

En hij snapte het, hij zou altijd een man van zonde zijn

Maar zolang Christus verzoende, was Mike vrij van binnen

Dus pakte hij zonder aarzelen een pen

En belde zijn vrienden over plannen, dat hij zou breken

En dit verhaal schreef, hield hij in zijn hoofd

Getiteld, «dit leven is niet van mij» en het leest