Sirena - Kemal Monteno

Spasio sam glavu,

Ali nisam dusu,

Zavela me pjesmom,

Njen me pokri val,

I u zla vremena

Vjetri kad zapusu,

Jos u srcu bjesni

Njezin fortunal.

Bila mi je zvijezda

Sto treperi s' neba,

Dozvala me svijetlom,

Uvela u mrak

Zani me ljepotom

Vise no sto treba,

Jos me muci,

Jos mi tajni salje znak.

Ref.

Niti dijete, niti zena,

Samo dim i samo pjena,

Ni boginja ni hijena,

Niti more, niti stijena,

Tamnim morem opijena,

Moja malena sirena.

Bila mi je more,

osmijehom me opi,

U usima vosak,

a u dusi lom,

Vezan sam uz jarbol

da me ne utopi,

Jos me na dno vuce

stari brodolom.

Ref.

Niti dijete, niti zena,

Samo dim i samo pjena,

Ni boginja ni hijena,

Niti more, niti stijena,

Zlatnim suncem okrunjena,

Moja malena sirena.

Ik heb mijn hoofd gered,

Maar ik ben geen ziel,

Ze verleidde me met een lied,

Haar golf bedekte me,

En in slechte tijden

Als de wind waait,

Hij woedt nog steeds in zijn hart

Haar fortuin.

Ze was een ster voor mij

Wat flikkert uit de lucht,

Ze riep me met licht,

In de duisternis geleid

Ik ben gefascineerd door schoonheid

Meer dan nodig,

Het zit me nog steeds dwars,

Toch stuurt het geheim me een teken.

ref.

Geen kind, geen vrouw,

Alleen rook en alleen schuim,

Noch godin noch hyena,

Noch de zee, noch de rots,

Bedwelmd door de donkere zee,

Mijn kleine zeemeermin.

Ik voelde de zee,

bedwelm me met een glimlach,

In de oren wax,

en in de ziel breken,

Ik ben vastgebonden aan de mast

om mij niet te verdrinken,

Ze slepen me nog steeds naar de bodem

oud scheepswrak.

ref.

Geen kind, geen vrouw,

Alleen rook en alleen schuim,

Noch godin noch hyena,

Noch de zee, noch de rots,

Gekroond met de gouden zon,

Mijn kleine zeemeermin.