It's Quiet Uptown - Kelly Clarkson

There is suffering too terrible to name

You hold your child as tight as you can

Then push away the unimaginable

The moments when you’re in so deep

Feels easier to just swim down

And so they move uptown

And learn to live with the unimaginable

I spend hours in the garden

I walk alone to the store

And it’s quiet uptown

I never liked the quiet before

I take the children to church on Sunday

A sign of the cross at the door

And I pray

That never used to happen before

If you see him in the street walking by himself

Talking to himself, have pity

You would like it uptown, it’s quiet uptown

He is working through the unimaginable

His hair has gone grey, he passes every day

They say he walks the length of the city

You knock me out, I fall apart

Can you imagine?

Look at where we are

Look at where we started

I know I don’t deserve you

But hear me out, that would be enough

If I could spare his life

If I could trade his life for mine

He’d be standing here right now

And you would smile

And that would be enough

I don’t pretend to know

The challenges we’re facing

I know there’s no replacing what we’ve lost

And you need time

But I’m not afraid

I know who I married

Just let me stay here by your side

And that would be enough

If you see him in the street, walking by her side

Talking by her side, have pity

Do you like it uptown?

It’s quiet uptown

He is trying to do the unimaginable

If you see him walking in the park, long after dark

Taking in the sights of the city

Look around, look around, look around

They are trying to do the unimaginable

There are moments that the words don’t reach

There’s a grace too powerful to name

We push away what we could never understand

We push away the unimaginable

They are standing in the garden

Standing there side by side

She takes his hand

It’s quiet uptown

Forgiveness, can you imagine?

Forgiveness, can you imagine?

If you see him in the street, walking by her side

Talking by her side, have pity

Look around, look around

They are going through the unimaginable

Er is lijden dat te erg is om op te noemen

Je houdt je kind zo stevig vast als je kunt

Duw dan het onvoorstelbare weg

De momenten dat je er zo diep in zit

Voelt makkelijker om gewoon naar beneden te zwemmen

En dus verhuizen ze naar de bovenstad

En leer leven met het onvoorstelbare

Ik breng uren door in de tuin

Ik loop alleen naar de winkel

En het is rustig in de bovenstad

Ik hield nooit van de stilte

Ik breng de kinderen op zondag naar de kerk

Een kruisteken bij de deur

En ik bid

Dat gebeurde nog nooit eerder

Als je hem alleen op straat ziet lopen

In zichzelf praten, heb medelijden

Je wilt het in de bovenstad, het is een rustige bovenstad

Hij werkt door het onvoorstelbare heen

Zijn haar is grijs geworden, hij passeert elke dag

Ze zeggen dat hij door de stad loopt

Als je me knock-out slaat, val ik uit elkaar

Kun je je voorstellen?

Kijk waar we zijn

Kijk waar we zijn begonnen

Ik weet dat ik je niet verdien

Maar luister naar me, dat zou genoeg zijn

Als ik zijn leven kon sparen

Als ik zijn leven kon ruilen voor het mijne

Hij zou nu hier staan

En je zou glimlachen

En dat zou genoeg zijn

Ik doe niet alsof ik het weet

De uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd

Ik weet dat er geen vervanging is voor wat we zijn kwijtgeraakt

En je hebt tijd nodig

Maar ik ben niet bang

Ik weet met wie ik getrouwd ben

Laat me hier aan je zijde blijven

En dat zou genoeg zijn

Als je hem op straat ziet lopen, naast haar lopen

Praten aan haar zijde, heb medelijden

Vind je het leuk in de bovenstad?

Het is rustig in de bovenstad

Hij probeert het onvoorstelbare te doen

Als je hem ziet lopen in het park, lang in het donker

Bekijk de bezienswaardigheden van de stad

Kijk om je heen, kijk om je heen, kijk om je heen

Ze proberen het onvoorstelbare te doen

Er zijn momenten die de woorden niet bereiken

Er is een genade die te machtig is om te noemen

We duwen weg wat we nooit zouden kunnen begrijpen

We duwen het onvoorstelbare weg

Ze staan ​​in de tuin

Daar zij aan zij staan

Ze pakt zijn hand

Het is rustig in de bovenstad

Vergeving, kun je je dat voorstellen?

Vergeving, kun je je dat voorstellen?

Als je hem op straat ziet lopen, naast haar lopen

Praten aan haar zijde, heb medelijden

Kijk om je heen, kijk om je heen

Ze gaan door het onvoorstelbare