Чёрный табор - Кажэ Обойма

Примерно после полуночи

Он в витает в облике ветра по спящим улицам,

Оставаясь невидимым, будучи

Для редких прохожих, на чьих часах стрелки не крутятся.

После незаметной встречи с ними,

Даже и главный инстинкт не в силах объяснить:

Куда пропадает память и выключается свет

И почему ослепительный снег поднимается вверх.

Этот нерв, как на крючок насаженный червь,

Не подаёт больше сигналов, нет.

Его тело покинет последний выдох,

Напоследок, разжав пальцы с пакетиком СПИДа.

Смотри вокруг и внимательно слушай.

Кто враг, кто друг, и кто готов продать дьяволу душу.

Пойми одно, открой глаза свои шире,

Найди того, кто управляет этой машиной.

Он, крадучи, п*здит заначку у пьяного отчима,

И при мысли, то, что соскочит, от боли корчится.

Убитый мотор увезёт прямиком за город

В то место, что прозвали чёрным табором.

Медленно прикрывая тяжёлые веки,

Он слышит песни под гитару, слышит рёв медведей,

И чёрные глаза в этом алом платье

Прошептали: «Мы с тобой, пока ты нам за это платишь».

Он ковылял на лай собак к большому коттеджу,

Эти двести метров для него были как вечность.

Внезапно он остановился и вспомнил про сына,

Тут же потеряв сознание от прогремевшего взрыва.

Смотри вокруг и внимательно слушай.

Кто враг, кто друг, и кто готов продать дьяволу душу.

Пойми одно, открой глаза свои шире,

Найди того, кто управляет этой машиной.

Семь человек внутри, плюс двое на охране,

Выгрузив весь товар в подвал и в старом сарае,

Подсчитав будущую прибыль, валятся с ног,

Как в часах песок, посыпались в объятья снов.

Леденящим ветром он проникает сквозь стены,

Пролетев над постелью, покрывая чёрной тенью,

Он видит пустые глаза в самых чёрных ямах,

Реки боли заполняют океаны.

Запах газа заполняет пространство квадратных метров.

Разум слепнет в их телах, как в клетках.

Он послал прохожему фрагмент одной из истин,

Затем высек несколько искр.

Смотри вокруг и внимательно слушай.

Кто враг, кто друг, и кто готов продать дьяволу душу.

Пойми одно, открой глаза свои шире,

Найди того, кто управляет этой машиной.

Rond na middernacht

Hij zweeft in de vorm van wind door de slapende straten,

Onzichtbaar blijven, zijn

Voor zeldzame voorbijgangers, op wiens horloge de wijzers niet draaien.

Na een onmerkbare ontmoeting met hen,

Zelfs het hoofdinstinct kan het niet verklaren:

Waar verdwijnt de herinnering en gaat het licht uit

En waarom de oogverblindende sneeuw oprijst.

Deze zenuw is als een worm gespietst aan een haak,

Geeft geen signalen meer, nee.

Zijn lichaam zal de laatste adem uitblazen,

Eindelijk, je vingers openen met een zak aids.

Kijk om je heen en luister aandachtig.

Wie is een vijand, wie is een vriend en wie is bereid zijn ziel aan de duivel te verkopen.

Begrijp één ding, open je ogen wijder,

Zoek uit wie deze auto bestuurt.

Hij neukt stiekem een ​​voorraad van een dronken stiefvader,

En bij de gedachte kronkelt wat eraf springt van de pijn.

Een dode motor brengt je rechtstreeks de stad uit

Naar de plaats die het zwarte kamp heette.

Zware oogleden langzaam sluiten

Hij hoort liedjes met een gitaar, hoort het gebrul van beren,

En zwarte ogen in deze scharlaken jurk

Ze fluisterden: "We zijn bij je zolang je ons hiervoor betaalt."

Hij strompelde naar de blaffende honden naar het grote huisje,

Die tweehonderd meter waren voor hem als een eeuwigheid.

Plotseling stopte hij en dacht aan zijn zoon,

Meteen het bewustzijn verliezend door de donderende explosie.

Kijk om je heen en luister aandachtig.

Wie is een vijand, wie is een vriend en wie is bereid zijn ziel aan de duivel te verkopen.

Begrijp één ding, open je ogen wijder,

Zoek uit wie deze auto bestuurt.

Zeven mensen binnen, plus twee op wacht,

Nadat alle goederen in de kelder en in de oude schuur waren gelost,

Nadat ze de toekomstige winst hebben berekend, vallen ze naar beneden,

Als zand in een klok vielen ze in de armen van dromen.

Met een ijzige wind dringt het door de muren,

Vliegend over het bed, bedekt met een zwarte schaduw,

Hij ziet lege ogen in de zwartste kuilen,

Rivieren van pijn vullen de oceanen.

De geur van gas vult de ruimte van vierkante meters.

De geest wordt blind in hun lichaam, net als in cellen.

Hij stuurde een voorbijganger een fragment van een van de waarheden

Toen sloeg er wat vonken over.

Kijk om je heen en luister aandachtig.

Wie is een vijand, wie is een vriend en wie is bereid zijn ziel aan de duivel te verkopen.

Begrijp één ding, open je ogen wijder,

Zoek uit wie deze auto bestuurt.