Save My Wife - Kayak

Oh I would give all that I own

Would I be king I’d give my throne

If I could have you back beside me

It all seems like a cruel joke

That leaves me numb, destroyed and broke

I’ve lost the hand I need to guide me

Now what have I done that I deserve this pain

To lose all I have

And to endure this endless shame

I’m calling out but there’s no one there

It’s so unfair, just so unfair

Throughout these lands they know my name

My treatments and my rise to fame

How I fought the plague — just helping man survive

No matter how I seem to win

It doesn’t mean the smallest thing

If I can’t even keep my next of kin alive

And save my wife

My patients are refusing me

Authorities pursuing me

My friends all seem to have departed

If there’s a lesson to be learned

It’s knowing when the cards have turned

And see your efforts unrewarded

'cause what is it worth to hear them sing your praise

One day you’re a saint

The next day you will fall from grace

Laughed about no one to care

It’s so unfair, just so unfair

No one’s ever gonna take her place

In my dreams I’ll always see her face

Her memory will haunt me

While simple folk will taunt me

Should I be angry, should I cry?

Why of all people did she have to die?

And take our children with her

My life’s turned cold and bitter

For the one I couldn’t lose has gone…

Throughout these lands they know my name

My treatments and my rise to fame

How I fought the plague — just helping man survive

No matter how I seem to win

It doesn’t mean the smallest thing

If I can’t even keep my next of kin alive

And save my wife

Oh, ik zou alles geven wat ik bezit

Zou ik koning zijn, dan zou ik mijn troon geven

Als ik je weer naast me zou kunnen hebben

Het lijkt allemaal een wrede grap

Dat maakt me verdoofd, vernietigd en gebroken

Ik ben de hand kwijt die ik nodig heb om me te begeleiden

Wat heb ik gedaan dat ik deze pijn verdien?

Om alles te verliezen wat ik heb

En om deze eindeloze schaamte te doorstaan

Ik roep maar er is niemand

Het is zo oneerlijk, gewoon zo oneerlijk

In deze landen kennen ze mijn naam

Mijn behandelingen en mijn opkomst tot roem

Hoe ik de pest bestreed — gewoon de mens helpen overleven

Het maakt niet uit hoe ik schijn te winnen

Het betekent niet het minste

Als ik mijn nabestaanden niet eens in leven kan houden

En red mijn vrouw

Mijn patiënten weigeren mij

Autoriteiten achtervolgen mij

Mijn vrienden lijken allemaal te zijn vertrokken

Als er een les te leren valt

Het is weten wanneer de kaarten zijn omgedraaid

En zie je inspanningen onbeloond

want wat is het waard om ze je lof te horen zingen

Op een dag ben je een heilige

De volgende dag val je uit de gratie

Lachte om niemand die erom gaf

Het is zo oneerlijk, gewoon zo oneerlijk

Niemand zal ooit haar plaats innemen

In mijn dromen zal ik haar gezicht altijd zien

Haar herinnering zal me achtervolgen

Terwijl eenvoudige mensen me zullen beschimpen

Moet ik boos zijn, moet ik huilen?

Waarom van alle mensen moest ze sterven?

En neem onze kinderen mee

Mijn leven is koud en bitter geworden

Want degene die ik niet kon verliezen, is weg...

In deze landen kennen ze mijn naam

Mijn behandelingen en mijn opkomst tot roem

Hoe ik tegen de pest vocht - gewoon de mens helpen overleven

Het maakt niet uit hoe ik schijn te winnen

Het betekent niet het minste

Als ik mijn nabestaanden niet eens in leven kan houden

En red mijn vrouw