Ты должна остаться - Каста, Влади, Лигалайз

Это должно быть здесь, но вот все в сборе.

«Что за надпись на двери?

Лаборатория, строго!»

Множество колб, пробирок море, опыты в разгаре,

За монитором — двое.

Один, видно, готовит новые растворы.

Замороченная смесь, но биток в норме.

Второй с отчетом о проделанной работе:

«Применение диких растений и сортов отборных».

Меня приветствуют: «Коллега, как раз вовремя.

Не хотели начинать до тебя.

Всё готово вроде бы: система настроена, образцы отобраны.

Оказалось, лучшие — те, что зеленые.»

Итак, задаем ритм, пускаем дым,

Добавляем соответственно каждый по тексту.

«Что там со временем?

— Отлично.

Идем по схеме!

Не далеко и нам до нобелевской премии.»

Припев:

«В чем дело?

От Москвы-реки до Дона сломаны стены.

Мы в пределах твоего района.

Всем спокойно!

Всем оставаться на местах.

Каста!

Мы берем это на улицах.»

«В чем дело?

От Москвы-реки до Дона сломаны стены.

Мы в пределах твоего района.

Всем спокойно!

Всем оставаться на местах.

Лигалайз!

Мы берем это на улицах.»

Пишем тексты в транспорте, не компостируя талоны.

Курим дурь, жарим дур, плюемся в микрофоны.

Пачкаем ногами сцены на живых шоу,

Слушаем рэпчину в своих восьмерых в стерео.

Всё серьезно, ушла пора детсого рэпа,

Группы стали фильтровать базар, не рифмуют слепо.

Монстры хип-хопа.

Музон, блин, не для танцев.

Мы — родом с улицы, мы крепкие засранцы.

Из тех, кто не любит одеваться слишком ярко:

Серебро, широкие штаны и кожа, даже когда жарко.

Хладнокровные, не лезем вон из кожи.

Тех, кто нас не любит, мы в принципе не любим тоже.

Не бьем им рожи, так, вспомним в текте.

Видим крыс на сквозь, не верим их лести.

Ходим вместе, хватая псевдо Вандамов.

Завистники мечтают нам прибавить шрамов.

Уважение голов, а не стол офиса мы выбрали,

Мы не попса, мы псы без тормоза.

Обладатель третьего глаза вместе с

Кастой, атакуем вас как кариес зубная паста.

Как удар хвоста дракона от Москвы до Дона.

Пусть слышат нас все улицы, дворы, районы.

«Хотел сладкую пилюлю?

П-получи пулю.

Мы все вышли с низов и встали к рулю.»

Те, кто нам делают ху*ню ждут неприятностей.

Респект Касте, Влади в частности.

Команды, банды, мафии, тусовки, ланы бригады,

братства, семьи, группировки — все вы тайными тропами,

авто стопами, перелетами прибыли и мы сказали — «Вот они!»

«Кайф так собраться!

Опа!

Да здесь Лига!»

Недавно замутил в хип-хопе высшую интригу!

А мы всё берем это на улицах.

От лучших традиций — до сортов прущих;

От амбиций — до похода в больницу.

Ну не все конечно прям на улицах.

Бывает в подворотнях, иной раз даже охотней.

На хате, на квартире, в студи, на эфире.

В нумерах, в салунах, в залах тягаем гири.

Мы многого хотим добиться и в итоге —

Видеть признание на лицах многих.

Еще хочу отметить Ростов на рэп-карте России.

Кайф.

Там и так уже и красным, зеленым и синим,

И желтым, и черным.

«Наливай братуха, еще по одной дернем.

Ну давай, приятель.

Пропустим еще по одной.

Ты ведь знаешь, мы с тобой на одной веревочке.»

Припев:

«В чем дело?

От Москвы-реки до Дона сломаны стены.

Мы в пределах твоего района.

Всем спокойно!

Всем оставаться на местах.

Каста!

Мы берем это на улицах.»

«В чем дело?

От Москвы-реки до Дона сломаны стены.

Мы в пределах твоего района.

Всем спокойно!

Всем оставаться на местах.

Лигалайз!

Мы берем это на улицах.»

Хамиль-переводчик: «Если что-то случится со мной —

то же самое может произойти и с тобой.

Ты, это должен понимать, Джони.

Ты — отличный парень, я тебя знаю с детства.»

«Но я не могу потерпеть от тебя такой ху*ни.

Ты же знаешь этот край, здесь дикие законы,

здесь никто не будет с тобой разговаривать.

После той твоей выходки, все будет по другому.»

Het zou hier moeten zijn, maar hier is het.

'Wat staat er op de deur?

Laboratorium, strikt!

Veel kolven, een zee van reageerbuizen, experimenten in volle gang,

Er zitten er twee achter de monitor.

Men bereidt blijkbaar nieuwe oplossingen voor.

Een bevroren mengsel, maar de speelbal is normaal.

De tweede met een voortgangsrapportage:

"Het gebruik van wilde planten en geselecteerde variëteiten".

Ze begroeten me: “Collega, net op tijd.

We wilden niet voor jou beginnen.

Alles lijkt klaar: het systeem is opgezet, monsters zijn geselecteerd.

Het bleek dat de beste degenen zijn die groen zijn.”

Dus laten we het ritme bepalen, de rook blazen

We voegen elk toe volgens de tekst.

“Wat is er met de tijd?

- Prima.

Laten we het plan volgen!

We zijn niet ver verwijderd van de Nobelprijs."

Refrein:

"Wat scheelt er?

Van de rivier de Moskou tot de Don, de muren zijn gebroken.

We zijn binnen uw gebied.

Iedereen rustig aan!

Blijf allemaal waar je bent.

Kaste!

We gaan ermee de straat op."

"Wat scheelt er?

Van de rivier de Moskou tot de Don, de muren zijn gebroken.

We zijn binnen uw gebied.

Iedereen rustig aan!

Blijf allemaal waar je bent.

Legaliseren!

We gaan ermee de straat op."

Wij schrijven teksten in transport zonder composteringsbonnen.

We roken drugs, we bakken drugs, we spugen in microfoons.

Vuile voeten op het podium bij liveshows

We luisteren naar rapmuziek in onze achten in stereo.

Alles is serieus, de tijd voor kinderrap is voorbij,

Groepen begonnen de bazaar te filteren, rijmen niet blindelings.

Hiphop-monsters.

Mouzon, verdomme, is niet om te dansen.

We komen van de straat, we zijn sterke klootzakken.

Van degenen die niet graag te fel gekleed gaan:

Zilver, broeken met wijde pijpen en leer, ook als het warm is.

Koelbloedig komen we niet uit ons vel.

Degenen die niet van ons houden, houden wij eigenlijk ook niet van.

We slaan ze niet in het gezicht, dus laten we het onthouden in de tekst.

We kijken dwars door de ratten heen, we geloven hun vleierij niet.

We lopen samen en grijpen pseudo Vandames.

Jaloerse mensen dromen ervan littekens aan ons toe te voegen.

Respect voor hoofden, geen bureau, we hebben gekozen,

Wij zijn geen popmuziek, wij zijn honden zonder rem.

Eigenaar van het derde oog samen met

Kastoy, we vallen je aan als tandpasta voor cariës.

Als een slag van een drakenstaart van Moskou naar de Don.

Laat alle straten, werven, wijken ons horen.

“Wilde je een zoete pil?

G-krijg een kogel.

We kwamen allemaal uit de bodem en stonden aan het roer."

Degenen die ons stront aandoen, wachten op problemen.

Respect voor Kaste, Vladi in het bijzonder.

Teams, bendes, maffia's, feesten, brigadelans,

broederschappen, families, facties - jullie allemaal via geheime paden,

auto stopt, vluchten zijn aangekomen en we zeiden - "Hier zijn ze!"

“Kif dus samenkomen!

Oeps!

Ja, de Liga is er!

Heeft onlangs de hoogste intriges in hiphop aangewakkerd!

En we gaan er allemaal mee de straat op.

Van de beste tradities - tot soorten pruimen;

Van ambitie tot naar het ziekenhuis gaan.

Nou ja, niet allemaal natuurlijk op straat.

Het gebeurt in de deuropeningen, soms zelfs meer gewillig.

In de hut, in het appartement, in de studio, in de ether.

In de kamers, in de salons, in de gangen trekken we gewichten.

We willen veel bereiken en uiteindelijk -

Om herkenning te zien op de gezichten van velen.

Ik wil ook Rostov noemen op de rapkaart van Rusland.

Gelukzaligheid.

Daar al en rood, groen en blauw,

Zowel geel als zwart.

'Schenk in, broeder, we trekken er nog een.

Kom op, maat.

Laten we er nog één overslaan.

Weet je, jij en ik zitten aan hetzelfde touwtje."

Refrein:

"Wat scheelt er?

Van de rivier de Moskou tot de Don, de muren zijn gebroken.

We zijn binnen uw gebied.

Iedereen rustig aan!

Blijf allemaal waar je bent.

Kaste!

We gaan ermee de straat op."

"Wat scheelt er?

Van de rivier de Moskou tot de Don, de muren zijn gebroken.

We zijn binnen uw gebied.

Iedereen rustig aan!

Blijf allemaal waar je bent.

Legaliseren!

We gaan ermee de straat op."

Hamil-vertaler: "Als mij iets overkomt -

hetzelfde kan jou overkomen.

Dat moet je begrijpen, Joni.

Je bent een geweldige kerel, ik ken je al van kinds af aan.

'Maar ik kan dit soort onzin van jou niet uitstaan.

Je kent dit land, er zijn wilde wetten,

niemand hier zal met je praten.

Na dat trucje van jou zal alles anders zijn.”