Månestein - Kari Bremnes

Det e akkurat når dagen farges blå

Når det blåe lyset trer sæ over byen

Som en kjole

Du ser indigo og lapis komme på

Og det einaste du ska her e å gå

Det e akkurat når dagen legg i fra

at du tenk at samme ka så e vi enmannsmusikanta

Du kan spelle der du står og du kan dra,

men du spelle for dæ sjøl akkurat da

— Æ veit ikkje ka det e, sa han,

men lyset treff mæ mest

når d’e minst av det,

forstår du ka æ meina?

Vi som kommer ifra mørketid

vil alltid søke dit

kor det glitre i turkis

og månesteina

Det e akkurat når dagen farges blå

når det blåe lyset trer sæ over byen

som en kjole

Du ser indigo og låpis komme på

og det einaste du skal her e å gå

— Du e sommerbarn, sa han tel ho,

— og sommeren e sterk

æ kan tåle den i ganske små buketta

Æ blir gjerne med dæ dit,

men æ må nordover igjen

når dagen får pariserblåe stetta

Det e akkurat når dagen legg ifra

at du tenk at samme ka så e vi

enmannsmusikanta

Du kan spelle der du e og du kan dra,

men du spelle for dæ sjøl akkurat da

— Æ e kanskje melankolsk, sa han,

— mens du e lys og glad

det e sol og varme

der du høre hjemme

Æ ska følge dæ tel lyset

bare æ får lov å dra

når en landsdel rope

med sin mørke stemme

Det e akkurat når dagen farges blå

Når det blåe lyset trer sæ over byen

som en kjole

Du ser indigo og lapis komme på

og det einaste du skal her e å gå

Het is net wanneer de dag blauw wordt

Wanneer het blauwe licht over de stad stapt

Als een jurk

Je ziet indigo en lapis komen op

En het enige wat je hier hoeft te doen is gaan

Het is precies wanneer de dag begint

dat je hetzelfde denkt, dus e wij eenmansmuzikanten

Je kunt spelen waar je staat en je kunt gaan,

maar je spelt dan voor jezelf

'Ik weet het niet,' zei hij.

maar het licht raakt me het meest

wanneer het het minst is,

snap je wat ik bedoel?

Wij die uit de tijd van duisternis komen

zal daar altijd van toepassing zijn

refrein het glinstert in turkoois

en maanstenen

Het is net wanneer de dag blauw wordt

wanneer het blauwe licht over de stad stapt

als een jurk

Je ziet indigo en slotijs opkomen

en het enige wat je hier gaat e om te gaan

- Je bent een zomerkind, zei hij,

- en de zomer is sterk

æ kan het verdragen in vrij kleine boeketten

Ik ga graag met je mee,

maar ik moet weer naar het noorden

wanneer de dag Parijs blauwe stetta krijgt

Het is precies wanneer de dag eindigt

dat je denkt dat hetzelfde ka so e we

eenmansmuzikanten

Je kunt spelen waar je bent en je kunt gaan,

maar je spelt dan voor jezelf

'Misschien ben ik melancholisch', zei hij.

- terwijl je helder en gelukkig bent

het is zon en hitte

waar je hoort

Ik moet het licht volgen

alleen ik mag gaan

wanneer een regio schreeuwt

met zijn donkere stem

Het is net wanneer de dag blauw wordt

Wanneer het blauwe licht over de stad stapt

als een jurk

Je ziet indigo en lapis komen op

en het enige wat je hier gaat e om te gaan