Mouths to Feed - Karen Elson

The field’s a desert,

Not a place to sow a seed.

The dust has settled,

And the rich man ignored a plea.

What once was a bountiful place,

To lay down the plough,

Is just a no man’s land,

Howling in the dust now.

Why are the men in suits still able to cheat and thieve,

While I’m still tending this land,

Trying to scrounge a dime for a mouth to feed?

And the dust has come and choked up my lungs,

And covered with tumbleweeds.

The only rain that falls on this land are,

The tears that fall from me.

The tears that fall from me.

The tears that fall from me.

Woo woo, woo woo,

Woo, woo, woo.

Why are the men in suits still able to cheat and thieve,

While I’m still tending this land,

Trying to scrounge a dime for a mouth to feed?

And the dust has come and choked up my lungs,

And covered with tumbleweeds.

The only rain that falls on this land are,

The tears,

Are the tears,

Are the tears,

Are the tears,

That fall from me

Het veld is een woestijn,

Geen plek om een ​​zaadje te zaaien.

Het stof is neergedaald,

En de rijke man negeerde een smeekbede.

Wat ooit een overvloedige plaats was,

Om de ploeg neer te leggen,

Is gewoon een niemandsland,

Huilend in het stof nu.

Waarom kunnen de mannen in pakken nog steeds bedriegen en stelen,

Terwijl ik nog steeds dit land verzorg,

Probeer je een dubbeltje te verdienen voor een mond om te voeden?

En het stof is gekomen en heeft mijn longen verstikt,

En bedekt met tumbleweeds.

De enige regen die op dit land valt, is

De tranen die van mij vallen.

De tranen die van mij vallen.

De tranen die van mij vallen.

Woe woo, woo woo,

Wauw, wauw, wauw.

Waarom kunnen de mannen in pakken nog steeds bedriegen en stelen,

Terwijl ik nog steeds dit land verzorg,

Probeer je een dubbeltje te verdienen voor een mond om te voeden?

En het stof is gekomen en heeft mijn longen verstikt,

En bedekt met tumbleweeds.

De enige regen die op dit land valt, is

De tranen,

zijn de tranen,

zijn de tranen,

zijn de tranen,

Die van mij vallen