Rêves de vie - Kalu, Matt

J'étais sûr d’en avoir fait assez

Mais il semble que courir n’a fait que m’essouffler

J’ai cherché cette vie, tout s’est effondré

Et la mort fauchera le peu que j’aurais laissé

J’ai 19 piges, pas d’taff, donc j’deal

J’vis seul avec ma mère depuis qu’mon père est parti

En échec scolaire, j’ai tout stoppé à 15 piges

En pleine galère j’ai basculé dans l’illicite

Faut que j’fasses mes affaires, faut qu’fasse mon biff

Mais quel domaine est le plus prolifique?

Coke?

Crack?

Ou ecstasy?

Pas de drogues dures, j’opte pour le shit

En quelques contacts, en quelques coups d’fil

En quelques semaines j’produis mon trafic

Hiver comme été, j’traine en bas d’la cité

Dans des halls qui sentent la pisse, j’visser tout ces camés

Le business marche, j’accumule les billets

Salaire de ministre, à la Juppé

Avec tout ce fric j’commence à rêver

J’me vois déjà sous les tropiques avec mes refrés

Mais le monde réel me rattrape

Hier, ma daronne est tombé sur ma cache

Maintenant elle veut m’teje de l’appart

Si bientôt je trouve pas d’taff

Mais sans diplôme, j’fais quoi?

Tu m’vois taffer pour l’smic, moi?

Trop tard pour stopper tout ça

Vendre de la came, ça c’est mon emploi

Mais quelques mois plus tard, la BAC s’invite chez moi

6h du mat', la porte éclate, la tête par terre j’ai pas le temps d’me débattre

La daronne en pleure, l’appart s’fait perquiz

Quand mon matos est pris, j’comprends qu’c’est fini

J’ai pris 4 ans fermes direction la sonpri

Sans sursis, j’peux faire une croix sur mon avenir

J'étais sûr d’en avoir fait assez

Mais il semble que courir n’a fait que m’essouffler

J’ai cherché cette vie, tout s’est effondré

Et la mort fauchera le peu que j’aurais laissé

Père de famille, j’viens d’avoir la trentaine

Veuf, célibataire, ma femme est morte d’un cancer

J’ai que ma p’tite fille, pour elle j’ai relevé la tête

J’ai dû faire mon deuil, abandonner la tristesse

Mais ma détresse est maintenant financière

J’dois élever ma fille sur mon seul salaire

J’ai pas d’potes, pas d’miff, ouais, aucune aide

Donc fatigue, stress, rythment ma vie quotidienne

8h du mat' c’est l’heure de taffer

Ridicule avec mes sapes de supermarché

Y’a 3 ans maintenant que j’suis devenu caissier

J’voulais pas faire ce métier mais c’est les seuls qu’ont voulu m’embaucher

Ça m’soule mais j’donne tout, j’me défonce toute la journée

C’est pour ma fille et pas pour ce putain de smic que j’suis devenu employé

Aujourd’hui, c’est le 26 du mois

J’n’ai pas encore eu ma paye de ce mois

Le frigo est vide, chez moi

Plus de tunes sur mon compte bancaire, comment j’nourris ma fille ce soir?

J’ai pas 20 000 solutions ou 36 000 choix

J’péta quelques billets dans la caisse

J’espère que ça se verra pas

Mais mon boss m’a cramé derrière toutes ses caméras

J’m’explique sur mes actes, mais il ne m'écoute même pas

Donc j’perds mon taff, j’perds aussi mon appart

J’perds la garde de ma fille, saisie par la DDASS

Ma famille c'était ma vie j’ai tout perdu en quelques mois

J’me console dans la tise, me battre?

Je n’ai plus la foi

Aujourd’hui sans abris, sur mon avenir j’peux faire une croix

J'étais sûr d’en avoir fait assez

Mais il semble que courir n’a fait que m’essouffler

J’ai cherché cette vie, tout s’est effondré

Et la mort fauchera le peu que j’aurais laissé

J’ai la trentaine, maintenant j’suis clean, j’viens d’sortir de sonpri

Derrière les barreaux j’suis rester 4 piges pour un braquo à l’explosif J’ai dû

poukav tout mes complices pour pouvoir être de nouveau libre

Sous bracelet électronique, j’peux retrouver ma femme et ma famille Maintenant

j’dois refaire ma vie, zapper cette sale période de ma vie Petit à petit je me

reconstruis

J’ai même trouvé un taff de comptable à Clichy

Mais en prison j’en ai bavé

C’est pas simple d’oublier le passé

Tout les jours j'étais tabassé

Pour tout stopper, mes amis d’enfance j’ai dû balancé

Mais j’ai peur j’peux pas l’nier, j’crains pour notre sécurité

J’ai rien dis à ma fiancé, j’voudrais pas qu’elle m’quitte face au danger

Alors j’essaie d’me rassurer, mais j’reçois des appels inconnus chaque journée

Je sens que j’suis tracé

En bagnole on m’suis même quand j’essaie de les semer

Mais ce soir-là quand j’m’apprête à rentrer

J’vois ma porte ouverte, mon appart saccagé

J’comprends s’qu’il se passe quand j’vois ma femme ligotée

Tout à côté, j’aperçois 2 mecs masqués

L’un deux saisit son arme et se met à tirer

J’entends plus que les cris de ma femme devant mon corps ensanglanté

La mort me pointe du doigt, j’suis en train de crever

Maintenant j’peux faire une croix sur ma destinée

J'étais sûr d’en avoir fait assez

Mais il semble que courir n’a fait que m’essouffler

J’ai cherché cette vie, tout s’est effondré

Et la mort fauchera le peu que j’aurais laissé

Ik wist zeker dat ik genoeg had gedaan

Maar het lijkt alsof ik door hardlopen alleen maar buiten adem raakte

Ik zocht naar dit leven, alles viel uit elkaar

En de dood zal het weinige dat ik heb achtergelaten maaien

Ik heb 19 jaar, geen werk, dus ik deal

Ik woon alleen met mijn moeder sinds mijn vader is vertrokken

Bij schooluitval stopte ik met alles op 15-jarige leeftijd

In volle kombuis stapte ik over op het illegale

Ik moet mijn zaken doen, ik moet mijn biff doen

Maar welk veld is het meest productief?

Cokes?

Scheur?

Of extase?

Geen harddrugs, ik ga voor de hasj

In een paar contacten, in een paar telefoontjes

In een paar weken produceer ik mijn verkeer

Winter zoals zomer, ik hang rond in de bodem van de stad

In zalen die naar pis ruiken, neuk ik al die junkies

De zaak gaat, ik verzamel de kaartjes

Ministerssalaris, bij Juppe

Met al dit geld begin ik te dromen

Ik zie mezelf al in de tropen met mijn broers

Maar de echte wereld haalt me ​​in

Gisteren viel mijn daronne op mijn cache

Nu wil ze me uit het appartement

Als ik straks geen werk vind

Maar wat moet ik doen zonder diploma?

Zie je mij werken voor het minimumloon, ik?

Te laat om alles te stoppen

Dope verkopen, dat is mijn werk

Maar een paar maanden later komt de BAC bij mij thuis

06.00 uur, de deur barst open, mijn hoofd op de grond, ik heb geen tijd om te worstelen

De daronne huilt, het appartement is perquiz

Als mijn uitrusting wordt ingenomen, begrijp ik dat het voorbij is

Ik heb 4 jaar stevig leiding gegeven aan sonpri

Zonder uitstel kan ik mijn toekomst opgeven

Ik wist zeker dat ik genoeg had gedaan

Maar het lijkt alsof ik door hardlopen alleen maar buiten adem raakte

Ik zocht naar dit leven, alles viel uit elkaar

En de dood zal het weinige dat ik heb achtergelaten maaien

Familieman, ik ben net 30 geworden

Weduwnaar, vrijgezel, mijn vrouw stierf aan kanker

Ik heb alleen mijn kleine meid, voor haar hief ik mijn hoofd op

Ik moest rouwen, het verdriet loslaten

Maar mijn nood is nu financieel

Ik moet mijn dochter alleen van mijn salaris opvoeden

Ik heb geen vrienden, geen nijntje, ja, geen hulp

Dus vermoeidheid, stress, accentueren mijn dagelijks leven

8 uur is tijd om te werken

Belachelijk met mijn supermarktkleding

Het is nu 3 jaar geleden dat ik caissière werd

Ik wilde dit werk niet doen, maar zij waren de enigen die mij wilden aannemen

Het maakt me kwaad, maar ik geef alles, ik word de hele dag high

Het is voor mijn dochter en niet voor dit verdomde minimumloon dat ik werknemer ben geworden

Vandaag is het de 26e van de maand

Ik heb mijn salaris deze maand nog niet ontvangen

Bij mij thuis is de koelkast leeg

Geen geld meer op mijn bankrekening, hoe voed ik mijn dochter vanavond?

Ik heb geen 20.000 oplossingen of 36.000 keuzes

Ik stal een paar rekeningen in de kassa

Ik hoop dat het niet zichtbaar zal zijn

Maar mijn baas verbrandde me achter al zijn camera's

Ik leg mijn acties uit, maar hij luistert niet eens naar me

Dus ik verlies mijn baan, ik verlies ook mijn appartement

Ik verlies de voogdij over mijn dochter, in beslag genomen door de DDASS

Mijn familie was mijn leven. Ik verloor alles in een paar maanden tijd

Ik troost mezelf in de tijd, vecht met me?

Ik heb geen geloof meer

Vandaag zonder onderdak kan ik een kruis maken op mijn toekomst

Ik wist zeker dat ik genoeg had gedaan

Maar het lijkt alsof ik door hardlopen alleen maar buiten adem raakte

Ik zocht naar dit leven, alles viel uit elkaar

En de dood zal het weinige dat ik heb achtergelaten maaien

Ik ben in de dertig, nu ben ik clean, ik kom net uit zijn gevangenis

Achter de tralies zat ik 4 jaar voor een explosieve overval die ik moest

poukav al mijn handlangers om weer vrij te kunnen zijn

Onder elektronische armband kan ik mijn vrouw en mijn gezin nu vinden

Ik moet mijn leven opnieuw doen, deze vuile periode van mijn leven zappen Beetje bij beetje ik

herbouwen

Ik vond zelfs een baan als accountant in Clichy

Maar in de gevangenis had ik het slecht

Het is niet gemakkelijk om het verleden te vergeten

Elke dag werd ik in elkaar geslagen

Om alles te stoppen, moest ik stoppen met mijn jeugdvrienden

Maar ik ben bang, ik kan het niet ontkennen, ik vrees voor onze veiligheid

Ik heb niets tegen mijn verloofde gezegd, ik zou niet willen dat ze me in gevaar zou laten

Dus ik probeer mezelf gerust te stellen, maar ik krijg elke dag onbekende telefoontjes

Ik heb het gevoel dat ik word aangetrokken

In de auto volgen ze me zelfs als ik ze probeer te zaaien

Maar die avond als ik op het punt sta naar huis te gaan

Ik zie mijn deur openstaan, mijn appartement geplunderd

Ik begrijp wat er aan de hand is als ik mijn vrouw vastgebonden zie

Vlakbij zie ik 2 gemaskerde mannen

Een van hen grijpt zijn pistool en begint te schieten

Ik hoor meer dan het geschreeuw van mijn vrouw voor mijn bloedende lichaam

De dood wijst naar mij, ik ga dood

Nu kan ik mijn lot oversteken

Ik wist zeker dat ik genoeg had gedaan

Maar het lijkt alsof ik door hardlopen alleen maar buiten adem raakte

Ik zocht naar dit leven, alles viel uit elkaar

En de dood zal het weinige dat ik heb achtergelaten maaien