Madame Ivone - Julio Sosa

Mamuasel Ivonne era una pebeta

Que en el barrio posta de viejo Montmartre

Con su pinta brava de alegre griseta

Animó la fiesta de Les Quatre Arts

Era la papusa del barrio latino

Que supo a los puntos del verso inspirar…

Pero fue que un día llego un argentino

Y a la francesita la hizo suspirar

Madame Ivonne

La Cruz del Sur fue como el signo

Madame Ivonne

Fue como el signo de tu suerte…

Alondra gris

Tu dolor me conmueve

Tu pena es de nieve…

Madame Ivonne…

Han pasado diez años que zarpó de Francia

Mamuasel Ivonne hoy solo es Madam…

La que va a ver que todo quedó en la distancia

Con ojos muy tristes bebe su champán

Ya no es la papusa del Barrio Latino

Ya no es la mistonga florcita de lis

Ya nada le queda… Ni aquel argentino

Que entre tango y mate la alzó de París

Mamuasel Yvonne was een pebeta

Dat in de postbuurt van het oude Montmartre

Met zijn dappere blik van vrolijke griseta

Fleurde het feest op in Les Quatre Arts

Het was de papusa van het Quartier Latin

Wie wist hoe hij de punten van het vers moest inspireren...

Maar op een dag arriveerde er een Argentijn

En hij deed de Frenchie zuchten

Mevrouw Yvonne

Het Zuiderkruis was als het uithangbord

Mevrouw Yvonne

Het was als het teken van je geluk...

grijze leeuwerik

Je pijn raakt me

Je verdriet is sneeuw...

Mevrouw Yvonne…

Het is tien jaar geleden dat ze uit Frankrijk vertrok

Mamuasel Ivonne is vandaag gewoon mevrouw...

Degene die zal zien dat alles in de verte is achtergelaten

Met zeer droevige ogen drinkt hij zijn champagne

Het is niet langer de papusa van het Quartier Latin

Het is niet langer de mistonga florcita de lis

Hij heeft niets meer... Zelfs die Argentijn niet

Dat tussen tango en maté bracht haar uit Parijs