Es wird Zeit - Juliane Werding

Sie ist nicht, wie die anderen sind

Ein Gesicht, dem man nicht entrinnt

Niemand bricht durch das Labyrinth ihrer Trauer

Was sie macht, passt den andern nie

Man verlacht und verspottet sie

Doch sie baut um sich irgendwie eine Mauer

Abends schließt sie sich heut allein

In ihrem dunklen Zimmer ein

Und zündet Weihrauchkerzen an

«Es wird Zeit!», ruft sie in die Nacht

Wie befreit von geheimer Macht

«Seid bereit!», ruft sie in das Nichts

«Es wird Zeit für die Zeit des Lichts»

Niemand war je bei ihr zu Haus

Sonderbar sieht ihr Zimmer aus

Schwarz in schwarz, dunkle Zeichen, goldene Schalen

Und sie liest in dem alten Buch

Pendel kreist über rotem Tuch

Sie durchsticht kleine Wachsfiguren mit Nadeln

Und dabei lächelt sie ganz leis

Als wüsste sie, was keiner weiß

Als wär sie kurz vor ihrem Ziel

«Es wird Zeit!», ruft sie in die Nacht

Wie befreit von geheimer Macht

«Seid bereit!», ruft sie in das Nichts

«Es wird Zeit für die Zeit des Lichts»

Wer zuletzt kam, der beginnt

Wer verloren hat, der gewinnt

Wer gehasst hat, der vergibt

Wer allein war, wird geliebt

«Es wird Zeit!», ruft sie in die Nacht

Wie befreit von geheimer Macht

«Seid bereit!», ruft sie in das Nichts

«Es wird Zeit für die Zeit des Lichts»

Ze is niet zoals de anderen

Een gezicht waaraan niet kan worden ontsnapt

Niemand doorbreekt het labyrint van haar verdriet

Wat zij doet past nooit bij de anderen

Ze worden uitgelachen en bespot

Maar op de een of andere manier bouwt ze een muur om zichzelf heen

'S Avonds sluit het vandaag alleen

In haar donkere kamer

En wierookkaarsen aansteken

"Het is tijd!" roept ze de nacht in

Hoe bevrijd van geheime macht?

"Wees klaar!" roept ze in de leegte

«Het is tijd voor de tijd van het licht»

Er was nooit iemand bij haar thuis

Haar kamer ziet er vreemd uit

Zwart op zwart, donkere vlekken, gouden schelpen

En ze leest het oude boek

Slinger cirkelen over rode doek

Ze doorboort kleine wassen beelden met naalden

En ze lacht heel zacht

Alsof ze weet wat niemand weet

Alsof ze dicht bij haar doel was

"Het is tijd!" roept ze de nacht in

Hoe bevrijd van geheime macht?

"Wees klaar!" roept ze in de leegte

«Het is tijd voor de tijd van het licht»

Wie het laatst kwam, begint

Wie heeft verloren, wint

Hij die gehaat heeft, vergeeft

Wie alleen was, is geliefd

"Het is tijd!" roept ze de nacht in

Hoe bevrijd van geheime macht?

"Wees klaar!" roept ze in de leegte

«Het is tijd voor de tijd van het licht»