Voce Simul - Julia Holter

Voce

Voce simul

Voce simul consona

Voce simul consona obviosa

Voce simul consona obviosa obliviosa

Voce simul consona obviosa obliviosa deliriosa

I was just about to go outside

I gathered myself

In a distant mirror

A hundred minds

Once just as close to me as a brief sunbeam or a door closing

Now near as me to myself

I always find myself dead, from a fourteenth century

How did I forget I’m part of the dust?

Voce voce voce voce voce voce voce voce

Voce simul consona obviosa obliviosa deliriosa

Voce simul consona obviosa obliviosa

Voce simul consona obviosa

Voce simul consona

Voce simul

Voce

stem

stem simul

stem simultaan

Voce simul conona obviosa

Voce simul consona obviosa obliviosa

Voce simul consona obviosa obliviosa deliriosa

Ik stond op het punt om naar buiten te gaan

Ik heb mezelf verzameld

In een verre spiegel

Honderd gedachten

Eens zo dicht bij mij als een korte zonnestraal of een deur die dichtgaat

Nu zo dichtbij als ik bij mezelf

Ik ben altijd dood, uit een veertiende eeuw

Hoe ben ik vergeten dat ik een deel van het stof ben?

Voce voce voce voce voce voce voce voce

Voce simul consona obviosa obliviosa deliriosa

Voce simul consona obviosa obliviosa

Voce simul conona obviosa

stem simultaan

stem simul

stem