Lasijauholaivakeikka - Jukka Poika

Kesän kolmeyksi muistan ain',

kun lasijauholaivakeikan sain.

Ol' säkki niin kuin pesukaappi,

selkänahan irti raappi.

Hanttimiehet töihin jäivät vain.

Vakituiset keikan heivasi.

Vain vinssimiehet taakat veivasi.

Herrat ovat tänään myötä:

Hampparitkin saavat työtä,

herkkuahan ovat ruinanneet.

Oi nuoruus, niin monta turhaa hetkeä

mä silloin elää sain.

Oi nuoruus, se tylsää sotaretkeä

ja raatamista oli vain.

Kuin apinat me kehää kierrettiin.

Selkänahkaa rikki hierrettiin.

Irvistys kuin Ritolalla,

tuli paloi paidan alla.

Merimiehet meitä sääli niin.

Hiessä me saimme kylpeä.

Voi hanttimieskin olla ylpeä

Armoa ei kukaan pyydä,

jätkän sielua ei myydä.

Saatte vaikka nahan nylkeä.

Oi nuoruus, niin monta turhaa hetkeä

mä silloin elää sain.

Oi nuoruus, se tylsää sotaretkeä

ja raatamista oli vain.

Telineeltä säkki annettiin.

Härkävaunuun nyytti kannettiin.

Virkaheitto komissaari,

lukkari ja hullu taari

vaunun laakongilla steppasi.

Päivän keikkahan se oli vaan.

Laiva lossas' pohjalastiaan.

Jätkä väsyneenä horjui,

pomo reelingillä karjui

piiskarahapullot tiedossaan.

Oi nuoruus, niin monta turhaa hetkeä

mä silloin elää sain.

Oi nuoruus, se tylsää sotaretkeä

ja raatamista oli vain.

Vihdoin viimein tili maksettiin.

Just' «mutakuoppaan"mennä jaksettiin.

Portsarikin kädet risti,

kun Pamppu-Pekka putkaan pisti.

Verijäljet jäivät sementtiin.

Äiti ainokaistaan hoiteli:

Vähät rasvat selkään voiteli.

Surkeuttani hän itki,

kyynel valui selkää pitkin.

Sielussani silloin kirveli.

Oi nuoruus, niin monta turhaa hetkeä

mä silloin elää sain.

Oi nuoruus, se tylsää sotaretkeä

ja raatamista oli vain.

Om drie uur in de zomer herinner ik me altijd '

toen ik het optreden van glasmeel kreeg.

Het is als een wastafel,

de huid van de rug geschraapt.

De Dumbbells bleven gewoon aan het werk.

Het reguliere optreden crashte.

Alleen de liermannen droegen de last.

De heren zijn bij vandaag:

Ook hamburgers krijgen een baan,

de lekkernijen zijn verpest.

Oh jeugd, zoveel nutteloze momenten

Ik moet dan leven.

Oh jeugd, het is een saaie expeditie

en er werd alleen geschraapt.

Als apen omcirkelden we de omtrek.

De gebroken achterkant van de rughuid werd gewreven.

Grimassen zoals Ritola,

het vuur brandde onder zijn overhemd.

Zeelieden hebben zo medelijden met ons.

In het zweet zijn we in bad gegaan.

Zelfs een dumbbell kan trots zijn

Niemand vraagt ​​om genade,

de ziel van de kerel wordt niet verkocht.

Je kunt zelfs de huid villen.

Oh jeugd, zoveel nutteloze momenten

Ik moet dan leven.

Oh jeugd, het is een saaie expeditie

en er werd alleen geschraapt.

Er werd een zak uit het rek afgeleverd.

Een knoedel werd naar de ossenwagen gedragen.

Inworp commissaris,

slotenmaker en gekke taari

de wagen lazong stapte.

Het was gewoon een optreden van de dag.

Schip in de bodemlading van het kasteel.

Kerel schudde moe,

brulde de baas op de reling

zweepflessen bekend.

Oh jeugd, zoveel nutteloze momenten

Ik moet dan leven.

Oh jeugd, het is een saaie expeditie

en er werd alleen geschraapt.

Eindelijk werd de rekening betaald.

Alleen '«modderput' te gaan werd doorstaan.

Portsarik's armen gekruist,

toen Pamppu-Pekka het in de tube stopte.

Er bleven bloedsporen op het cement achter.

De moeder zorgde alleen voor:

Een beetje vet op zijn rug werd gesmeerd.

Tot mijn verdriet huilde hij,

tranen stroomden over zijn rug.

Er was toen een bijl in mijn ziel.

Oh jeugd, zoveel nutteloze momenten

Ik moet dan leven.

Oh jeugd, het is een saaie expeditie

en er werd alleen geschraapt.