Quando Sarò Vecchio - Jovanotti

Quando sarò vecchio sarò vecchio

Nessuno dovrà più venirmi a rompere i coglioni

Quello che avrò fatto l’avrò fatto

Vorrò soltanto stare a ricordare i giorni buoni

Molti che conosco saran morti

Sepolti sopra metri di irriconoscenza

Me ne starò vecchio a ricordare

Che non ho ringraziato mai a sufficienza

Chi mi regalò qualche rima baciata

Chi mi ha fatto stare bene una serata

Chi mi ha raccontato qualche bella storia

Anche se non era vera

Quando sarò vecchio sarò vecchio

Di quelli che nessuno vuole avere intorno

Perchè ha fatto tutto ha visto tutto

E non sopporta quelli che ora è il loro turno

Mi rispetteranno come si rispetta il tempo che

Separa lo studio dall’esame

Spero di esser sazio dei miei giorni

Eviterà il mio sguardo chi c’ha ancora fame

Nella notte ascolterò disteso

La goccia inesorabile di un lavandino

Che scandisce ilt empo come un assassino

Come un assassino

E poi magari un sabato di maggio, ad una stella chiederò un passaggio

E a tutti i prepotenti dirò ancora

Con me voi non l’avrete vinta mai!

E poi una domenica mattina, ancora sulla pelle il tuo profumo

A tutti i prepotenti dirò forte

Con me voi non l’avrete vinta mai!

Quando sarò vecchio sarò vecchio

Di sbagli inevitabili ne avrò fatti 200

E per quelli che io ho fatto apposta

Non starò certo lì a offrir risarcimento

Se non sarò in grado quando è ora

Mi va di farlo adesso che sono coscente

Prima che durezza ci separi, ringrazio tutti quanti

Infinitamente

Quando sarò vecchio punto e basta

La vita che finisce mostrerà il suo culo

Con la mia pensione di soldato

Si sarà consumato tutto il mio futuro

Darò del cretino a chi mi pare

Dirò che tutti i libri non servono a niente

E che mille secoli di storia

Non valgono un secondo vissuto veramente

Con chi ha combattuto per restare vivo

Con chi mi ha aiutato mentre mi arrangiavo

Con chi mi ha insegnato qualchecosa che risplende dentro di me

E poi magari un sabato di maggio, ad una stella chiederò un passaggio

E a tutti i prepotenti dirò ancora

Con me voi non l’avrete vinta mai!

E poi una domenica mattina, ancora sulla pelle il tuo profumo

A tutti i prepotenti dirò forte

Con me voi non l’avrete vinta mai!

Als ik oud ben, zal ik oud zijn

Niemand hoeft meer te komen en me te pissen

Wat ik heb gedaan, zal ik hebben gedaan

Ik wil gewoon de goede dagen onthouden

Velen die ik ken zullen dood zijn

Begraven op meters van ondankbaarheid

Ik blijf oud om te onthouden

Die ik nooit genoeg heb bedankt

Wie gaf me wat gekust rijm

Door wie heb ik me een avond goed gevoeld

Wie heeft me goede verhalen verteld

Zelfs als het niet waar was

Als ik oud ben, zal ik oud zijn

Van degenen waar niemand in de buurt wil zijn

Omdat hij alles deed, zag hij alles

En hij kan niet tegen degenen die nu aan de beurt zijn

Ze zullen mij respecteren zoals jij de tijd respecteert dat

Scheid de studie van het examen

Ik hoop verzadigd te zijn met mijn dagen

Degenen die nog honger hebben, zullen mijn blik ontwijken

In de nacht zal ik languit luisteren

De onverbiddelijke druppel van een gootsteen

Dat markeert de tijd als een moordenaar

Als een moordenaar

En dan misschien, op een zaterdag in mei, zal ik een ster om een ​​ritje vragen

En aan alle pestkoppen zal ik het nog een keer vertellen

Met mij heb je het nooit gewonnen!

En dan op een zondagochtend, je parfum nog steeds op de huid

Tegen alle pestkoppen zeg ik luid

Met mij heb je het nooit gewonnen!

Als ik oud ben, zal ik oud zijn

Ik zal 200 onvermijdelijke fouten hebben gemaakt

En voor degene die ik met opzet heb gemaakt

Ik zal er zeker niet zijn om compensatie aan te bieden

Als ik niet in staat zal zijn wanneer het tijd is

Ik heb zin om het te doen nu ik bij bewustzijn ben

Voordat hardheid ons scheidt, bedank ik iedereen

oneindig

Als ik oud ben en dat is het

Het leven dat eindigt, zal zijn kont laten zien

Met mijn soldatenpensioen

Mijn hele toekomst zal worden geconsumeerd

Ik bel wie ik denk dat een idioot is

Ik zal zeggen dat alle boeken nutteloos zijn

En wat een duizend eeuwen geschiedenis

Ze zijn niet echt een tweede ervaring waard?

Met wie hij vocht om in leven te blijven

Wie heeft me geholpen terwijl ik langskwam?

Wie heeft me iets geleerd dat in mij schijnt

En dan misschien, op een zaterdag in mei, zal ik een ster om een ​​ritje vragen

En aan alle pestkoppen zal ik het nog een keer vertellen

Met mij heb je het nooit gewonnen!

En dan op een zondagochtend, je parfum nog steeds op de huid

Tegen alle pestkoppen zeg ik luid

Met mij heb je het nooit gewonnen!