Per Me - Jovanotti

Non è facile per me

Dire una cosa proprio a te

Che mi conosci bene come la tua pelle

Questa mattina quando te sei uscita prima di me

Sono rimasto a letto a guardar le stelle

Disteso dalla parte tua

Con il tuo calore ancora di terra di sogni che non so comprendere

Io trattenevo il respiro

Per sentire il silenzio

Di una stanza quando non ci sei

Abbracciavo il cuscino

Per cercare il profumo

Di una notte dai capelli tuoi… e non ci riuscirò mai… Mai

A dirti quanto bella sei.

sei

Quanta vita mi dai… dai

E quello che tu sei per me… per me.

per me… per me… per me…

Sei l’altra parte della luna

Il fuoco che non si consuma

Il tuono che precede il lampo

La cassaforte del mio tempo

E' difficile poi

Ritrovarsi tra noi

Con addosso dieci anni insieme

L’abitudine sai è il peggiore dei guai

Si diventa come due vecchi comici

Che non ridono più

Che non inventano più

Che sono li a rassicurare il pubblico

Io ti amo.

e mi vergogno anche un po'

Come un bambino io continuo a dirtelo

E non ci riuscirò mai.

mai

A dirti quanto bella sei.

sei

Quanta vita mi dai… dai

E quello che tu sei per me… per me.

per me… per me… per me…

Fedele non sarò mai

Ma non ti tradirò mai

Sai che fedele io non sono a niente

Io non lo sono con me

Io non lo sono con te

Neanche con dio nemmeno con la gente

Non ti amerò come vuoi

Perché non so dire noi

Però lo sai che posso darti il sole

È solo insieme a te

Che io ho capito perché

È così bella la parola amore

E non ci riuscirò mai.

mai

A dirti quanto bella sei.

sei

Quanta vita mi dai… dai

E quello che tu sei per me… per me.

per me… per me… per me…

Tu sei la signora dell’olimpo

La pioggia che ravviva il campo

La madre che non mi somiglia

Il battito delle mie ciglia

La notte dove addormentarmi

E l’ala dove ripararmi

Tu sei il pericolo costante

La mia miniera di diamante per me.

per me… per me… per me…

Het is niet gemakkelijk voor mij

Zeg iets tegen jezelf

Je kent mij net zo goed als je huid

Vanmorgen toen je voor mij uitging

Ik bleef in bed naar de sterren kijken

Op je zij liggen

Met je warmte nog steeds van het land van dromen dat ik niet kan begrijpen

Ik hield mijn adem in

Om de stilte te horen

Van een kamer als je er niet bent

Ik knuffelde het kussen

Op zoek naar het parfum

Van een nacht uit je haar ... en het zal me nooit lukken ... Nooit

Om je te vertellen hoe mooi je bent.

zes

Hoeveel leven geef je me ... kom op

En wat jij voor mij bent... voor mij.

voor mij ... voor mij ... voor mij ...

Jij bent de andere kant van de maan

Het vuur dat niet wordt verteerd

De donder die aan de bliksem voorafgaat

De kluis van mijn tijd

Het is dan moeilijk

Ons samen vinden

Tien jaar samen dragen

Weet je, gewoonte is het ergste van alle problemen

Je wordt als twee oude komieken

Wie lacht er niet meer

Die ze niet meer uitvinden

Wie zijn er om het publiek gerust te stellen?

Ik houd van jou.

en ik schaam me zelfs een beetje

Als kind zeg ik je steeds

En het zal me nooit lukken.

nooit

Om je te vertellen hoe mooi je bent.

zes

Hoeveel leven geef je me ... kom op

En wat jij voor mij bent... voor mij.

voor mij ... voor mij ... voor mij ...

Ik zal nooit trouw zijn

Maar ik zal je nooit verraden

Je weet hoe trouw ik aan niets ben

ik ben niet bij mij

ik ben niet bij jou

Zelfs niet met god, zelfs niet met mensen

Ik zal niet van je houden zoals je wilt

Omdat ik het ons niet kan vertellen

Maar je weet dat ik je de zon kan geven

Hij is alleen met jou

Dat ik begrijp waarom

Het woord liefde is zo mooi

En het zal me nooit lukken.

nooit

Om je te vertellen hoe mooi je bent.

zes

Hoeveel leven geef je me ... kom op

En wat jij voor mij bent... voor mij.

voor mij ... voor mij ... voor mij ...

Jij bent de dame van Olympus

De regen die het veld doet herleven

De moeder die niet op mij lijkt

Het knipperen van mijn wimpers

De nacht waar je in slaap valt

Het is de vleugel waar ik kan schuilen

Jij bent het constante gevaar

Mijn diamantmijn voor mij.

voor mij ... voor mij ... voor mij ...