Lo Que No Se Da - José Mercé

Te pintaré de azul, te pintaré de rosa,

te llevaré a París, eres la más hermosa

Te pintaré de gris, te pintaré de cielo,

te llevaré a mi mar, yo soy tu marinero

Toda la noche entre sombras buscando tu imagen, tu cara feliz.

Toda la noche llorando, manchando el viento por ti.

Toda la noche llorando, maldito el momento y en que te perdí.

Te pintaré de azul, te pintaré de rosa,

te llevaré a París, eres la más hermosa

Te pintaré de gris, te pintaré de cielo,

te llevaré a mi mar, yo soy tu marinero

Y en el silencio de los silencios, la espada que corta el toro, caballo de

esparto y oro.

En la vergüenza de la vergüenza, los gritos de un negro toro, lamentos de grito

y lloro.

Te pintaré de azul, te pintaré de rosa,

te llevaré a París, eres la más hermosa

Te pintaré de gris, te pintaré de cielo,

te llevaré a mi mar, yo soy tu marinero

Llévame una tarde al sur, a mi Málaga vieja.

Vamos a bailar tú y yo que hoy es un día de fiesta.

Yo seré siempre del sur, yo seré siempre del sur,

yo seré siempre del sur… y aunque no esté en mi tierra.

Te pintaré de azul, te pintaré de rosa,

te llevaré a París, eres la más hermosa

Te pintaré de gris, te pintaré de cielo,

te llevaré a mi mar, yo soy tu marinero, ay, ay

Te pintaré de azul, te pintaré de rosa,

te llevaré a París, eres la más hermosa

Te pintaré de gris, te pintaré de cielo,

te llevaré a mi mar, yo soy tu marinero

Ik zal je blauw schilderen, ik zal je roze schilderen

Ik neem je mee naar Parijs, je bent de mooiste

Ik zal je grijs schilderen, ik zal je lucht schilderen

Ik zal je meenemen naar mijn zee, ik ben je matroos

De hele nacht in de schaduw op zoek naar je beeld, je blije gezicht.

De hele nacht huilen, de wind voor jou bevlekken.

De hele nacht huilen, verdomme het moment en toen ik je verloor.

Ik zal je blauw schilderen, ik zal je roze schilderen

Ik neem je mee naar Parijs, je bent de mooiste

Ik zal je grijs schilderen, ik zal je lucht schilderen

Ik zal je meenemen naar mijn zee, ik ben je matroos

En in de stilte van stiltes, het zwaard dat de stier, het paard van

esparto en goud.

In de schaamte van schaamte, de kreten van een zwarte stier, jammerende kreten

en ik huil.

Ik zal je blauw schilderen, ik zal je roze schilderen

Ik neem je mee naar Parijs, je bent de mooiste

Ik zal je grijs schilderen, ik zal je lucht schilderen

Ik zal je meenemen naar mijn zee, ik ben je matroos

Breng me op een middag naar het zuiden, naar mijn oude Malaga.

We gaan dansen, jij en ik, want vandaag is een feestdag.

Ik zal altijd uit het zuiden komen, ik zal altijd uit het zuiden komen,

Ik zal altijd uit het zuiden komen... en zelfs als ik niet in mijn land ben.

Ik zal je blauw schilderen, ik zal je roze schilderen

Ik neem je mee naar Parijs, je bent de mooiste

Ik zal je grijs schilderen, ik zal je lucht schilderen

Ik zal je meenemen naar mijn zee, ik ben je matroos, oh, oh

Ik zal je blauw schilderen, ik zal je roze schilderen

Ik neem je mee naar Parijs, je bent de mooiste

Ik zal je grijs schilderen, ik zal je lucht schilderen

Ik zal je meenemen naar mijn zee, ik ben je matroos