Voyageur clandestin - Johnny Hallyday

Il a su ce matin

Qu’il n’y retournerait pas

On n’avait plus besoin

De ses bras

La sentence est tombée

Comme on plante un couteau

Il a fallu plier

Aussitôt

Du chantier poussiéreux

Il a servi sans trêve

Il garde au fond des yeux

Son vieux rêve

Il s’accroche à la barre

Il se crache dans les mains

Et se barre

Quand il a débarqué

Voyageur clandestin

La nuit froide a marqué

Son destin

Il avait pris la mer

Sur une coquille de noix

Comme beaucoup de ses frères

Qui se noient

Il est resté des jours

Á la frontière du Nord

Sur les docks alentours

Sur le port

Et n’a pas regretté

D’avoir quitté les siens

Même quand on l’a traité

Comme un chien

Pour trois sous faméliques

Et un patron obscène

Il a cassé les briques

Á la chaîne

A bâtir des façades

Creuser des conduits

A se rendre malade

Sous la pluie

Le chantier poussiéreux

Ne voulant plus de lui

Zacarias fait un vœux

Et sourit

Et puis comme un marin

Qui s’accroche à son mât

Il se crache dans les mains

Et s’en va

Hij wist het vanmorgen

Dat hij niet terug zou gaan

We hebben niet langer nodig

Uit zijn armen

De zin viel

Alsof je een mes steekt

moest buigen

Meteen

Van de stoffige bouwplaats

Hij diende onvermoeibaar

Hij houdt diep in zijn ogen

zijn oude droom

Hij klampt zich vast aan de bar

Hij spuugt in zijn handen

En loop weg

Toen hij landde

clandestiene reiziger

De koude nacht gemarkeerd

zijn lot

Hij was naar zee gegaan

Op een notendop

Zoals veel van zijn broers

Wie verdrinken?

Hij bleef dagen

Aan de noordgrens

Op de omliggende dokken

Op de Haven

En heb er geen spijt van gehad

Zijn eigen verlaten hebben

Zelfs toen we het behandelden

Zoals een hond

Voor drie hongerige centen

En een onzedelijke baas

Hij brak de stenen

De ketting

Gevels bouwen

leidingen graven

Ziek worden

Onder de regen

De stoffige bouwplaats

Wil hem niet meer

Zacarias doet een wens

En lach

En dan als een zeeman

Wie klampt zich vast aan zijn mast

Hij spuugt in zijn handen

En ga weg