Et puis je sais - Johnny Hallyday, Patrick Bruel

Et puis je sais tous ces regards sur moi

Et puis je sais tous ces mots qu’on ne dit pas

Et puis je sais tout ce que j’aurais pu faire

A défaut de me taire

Quand j’approchais l’enfer

Et puis je sais les sourires qu’on invente

Les mains glacées

Les longues heures d’attente

Et puis je sais les matins fatigués

Par trop de mots gâchés

Trop de rêves envolés

Et puis je sais qu’il y a eu des colères

Des cris lâchés, des mots lancés en l’air

Et puis je sais tout ce que j’aurais pu dire

A défaut de souffrir

Quand je les voyais venir

J’ai crié tant de fois pour qu’on m’entende mieux

Si souvent maladroit, si souvent malheureux

J’ai garé mes angoisses sur des parkings de haine

J’ai payé des ardoises bien plus chères que mes chaînes

Mais je sais qu’on ne pardonne rien

A qui se trompe de destin

Sur ce drôle de chemin

Et puis je sais

Et puis je sais ce jouet trop fragile

Qu’on ne donne jamais mais qu’on te prête facile

Et puis je sais toutes ces nuits inquiétantes

La peur collée au ventre

Pour remonter la pente

Et puis je sais les silences entendus

Et puis je sais toutes ces choses qu’on ne fait plus

Si j’ai glissé sur des lits de hasard

Dans quelques nuits trop noires

Pour quelques heures d’espoir

J’ai essayé de vivre au milieu des remords

J’ai tenté de survivre quand on me croyait mort

Si j’ai cru pour de bon aux amitiés poussières

Chercher la solution au fond de quelques verres

C’est que j’avais peur, que les autres me voient

Comme je vois les autres, j’avais si peur de moi

Et puis je sais

En dan ken ik al die ogen op mij gericht

En dan ken ik al die woorden die we niet zeggen

En dan weet ik wat ik allemaal had kunnen doen

Niet kunnen zwijgen

Toen ik de hel naderde

En dan ken ik de glimlach die we uitvinden

bevroren handen

De lange uren wachten

En dan ken ik de vermoeide ochtenden

Door te veel verspilde woorden

Te veel verbrijzelde dromen

En dan weet ik dat er driftbuien zijn geweest

Geschreeuw losgelaten, woorden in de lucht gegooid

En dan weet ik alles wat ik had kunnen zeggen

Niet lijden

Toen ik ze zag aankomen

Ik heb zo vaak geschreeuwd om gehoord te worden

Zo vaak ongemakkelijk, zo vaak ongelukkig

Ik parkeerde mijn angsten op parkeerplaatsen van haat

Ik betaalde leien veel duurder dan mijn kettingen

Maar ik weet dat we niets vergeven

Wiens lot is verkeerd?

Op deze grappige weg

En dan weet ik het

En dan weet ik dat dit speeltje te kwetsbaar is

We geven nooit, maar we lenen je gemakkelijk

En dan ken ik al die verontrustende nachten

Angst zit vast in de maag

Om de helling te beklimmen

En dan weet ik de stiltes die ik hoorde

En dan weet ik al die dingen die we niet meer doen

Als ik op willekeurige bedden zou uitglijden

In een paar te donkere nachten

Voor een paar uur hoop

Ik probeerde te leven in het midden van wroeging

Ik probeerde te overleven toen ze dachten dat ik dood was

Als ik voorgoed geloofde in stoffige vriendschappen

Zoek de oplossing onderaan sommige glazen

Het is dat ik bang was, dat anderen me zouden zien

Zoals ik anderen zie, was ik zo bang voor mezelf

En dan weet ik het