Les moulins à vent - Johnny Hallyday

Tous les jours sont pareils

A part qu’il y a

De moins en moins de soleil

De moins en moins de soleil

Tu me regardes plus

Comme avant

A vivre en chiens de faïence

Peut-être qu’on s’habitue

Mais ce sont des silences

Des silences qui tuent

Si je te dis plus rien

Dis-le moi

Si je suis plus quelqu’un

Que t’attends

Mais ne me dis pas

Que je me bats

Que je me bats

Contre des moulins à vent

On se touche par hasard

Dans un lit trop grand

Plus grand de soir en soir

Tu m’embrasses plus

Comme avant

C’est encore tes absences

Qui prennent toute la place

T’es là sans être là

De plus en plus souvent

Si je te dis plus rien

Dis-le moi

Si je suis plus quelqu’un

Que t’attends

Mais ne me dis pas

Que je me bats

Que je me bats

Contre des moulins à vent

Pourquoi toutes les boussoles

Se dirigent vers toi

Comme un tournesol

Moi je ne vois que toi

Que toi, que toi

Tout le temps

Tout le temps

Tout le temps

Tout le temps

Tout le temps

Si je te dis plus rien

Dis-le moi

Si je suis plus quelqu’un

Que t’attends

Mais ne me dis pas

Que je me bats

Que je me bats

Contre des moulins à vent

Si je te fais plus rien

Plus d’effet

On se fait à tout avec le temps

Ne me dis pas

Que tu t’en fous

Si jamais

Plus rien n’est comme avant

Avant

Avant

Avant

Non, plus jamais comme avant

Comme des moulins à vent

Non, plus jamais comme avant

Non, plus jamais comme avant

Comme des moulins à vent

Non, plus jamais comme avant

Comme des moulins à vent

Elke dag is hetzelfde

Behalve dat er is

Steeds minder zon

Steeds minder zon

Je kijkt me niet meer aan

Zoals eerder

Om te leven als faience honden

Misschien wennen we eraan

Maar dit zijn stiltes

stiltes die doden

Als ik je niets meer vertel

Zeg eens

Als ik iemand meer ben

waar wacht je op

Maar vertel me niet

dat ik vecht

dat ik vecht

Tegen windmolens

We raken toevallig aan

In een te groot bed

Groter van nacht tot nacht

Je kust me niet meer

Zoals eerder

Het zijn nog steeds je afwezigheden

Wie neemt alle ruimte in beslag

Je bent er zonder er te zijn

Steeds vaker

Als ik je niets meer vertel

Zeg eens

Als ik iemand meer ben

waar wacht je op

Maar vertel me niet

dat ik vecht

dat ik vecht

Tegen windmolens

Waarom alle kompassen?

zijn op weg naar jou

Als een zonnebloem

ik zie jou alleen

Dat jij, dat jij

Altijd

Altijd

Altijd

Altijd

Altijd

Als ik je niets meer vertel

Zeg eens

Als ik iemand meer ben

waar wacht je op

Maar vertel me niet

dat ik vecht

dat ik vecht

Tegen windmolens

Als ik je niets meer doe

Meer effect

Met de tijd wennen we aan alles

Vertel mij niet

Dat het je niets kan schelen

Als ooit

Niets is zoals voorheen

Voordat

Voordat

Voordat

Nee, nooit meer zoals voorheen

zoals windmolens

Nee, nooit meer zoals voorheen

Nee, nooit meer zoals voorheen

zoals windmolens

Nee, nooit meer zoals voorheen

zoals windmolens