Le regard des autres - Johnny Hallyday

Pas vraiment un hasard, ce goût des lunettes noires

Oh, y a pas plus bavard qu’un regard

On vous a dit tout p’tit, les bons points et les fautes

Moi, j’ai appris la vie dans le regard des autres

Y’en a des froids, des durs qui te veulent du mal

Des qui te clouent au mur à la Lauren Bacall

J’en ai vu des si clairs, si purs et si profonds

Que j’ai donné, misère, l’bon Dieu sans confession

Y’en a qui te jugent, précis, sans indulgence

Comme un combat de rue dans le froid dans l’urgence

Et les tendres et discrets dans un battement de cils

Qui te disent «Je sais: c’est pas toujours facile.»

J’y vois ce que je suis, ce que je ne suis plus

C’est le livre où je lis tout c’que j’ai jamais lu

Et si je parle peu dans vos conversations

Regarde-moi dans les yeux, je te dirai ton nom

Y’en a des obliques, ceux des chiens de faïence

Y a les regards suppliques, y a les regards offenses

J’y ai lu du désir, de l’envie, du mépris

Et parfois du plaisir, parfois, c’est c’que j’ai dit

J’y ai vu des appels plus stridents que des cris

Les phrases les plus belles, plus sûres que par écrit

Ils te disent l’amour, ils te disent la haine

Bien mieux qu’aucun je t’aime, bien mieux qu’aucun discours

Tu peux changer de pays, même changer de visage

Mais ton regard te suit, signé comme un tatouage

Si même les plus saints avaient besoin d’apôtres

C’est que personne n’est rien, sans le regard des autres

Y a ceux qui te cherchent, y a ceux qui te hantent

Ceux que tu espères et tous ceux qui te manquent

Regarde-moi dans les yeux, regarde-moi dans les yeux

Dans les yeux

Niet echt toeval, deze smaak van donkere glazen

Oh, er is niets spraakzamer dan een blik

We vertelden je toen je klein was, de goede punten en de fouten

Ik, ik heb het leven geleerd in de ogen van anderen

Er zijn een paar koude, stoere mensen die je kwaad willen doen

Sommige die je aan de muur nagelen a la Lauren Bacall

Ik heb sommigen zo helder, zo puur en zo diep gezien

Dat ik, ellende, de goede Heer gaf zonder te biechten

Er zijn mensen die je beoordelen, precies, zonder toegeeflijkheid

Als een straatgevecht in de kou in een haast

En het tedere en discrete in een oogwenk

Die je vertellen "Ik weet het: het is niet altijd gemakkelijk."

Ik zie wat ik ben, wat ik niet meer ben

Dit is het boek waarin ik alles lees wat ik ooit heb gelezen

En als ik weinig zeg in je gesprekken

Kijk in mijn ogen, ik zal je je naam vertellen

Er zijn schuine, die van aardewerken honden

Er zijn smekende blikken, er zijn beledigde blikken

Ik lees lust, afgunst, minachting

En soms leuk, soms is dat wat ik zei

Ik heb gezien dat er harder wordt geschreeuwd dan geschreeuw

De mooiste zinnen, veiliger dan op schrift

Ze vertellen je liefde, ze vertellen je haat

Veel beter dan nee, ik hou van je, veel beter dan geen toespraak

Je kunt van land veranderen, zelfs van gezicht veranderen

Maar je blik volgt je, getekend als een tatoeage

Als zelfs de allerheiligste apostelen nodig hadden

Is dat niemand niets is, zonder de blik van anderen?

Er zijn mensen die je zoeken, er zijn mensen die je achtervolgen

Degene waar je op hoopt en al degene die je mist

Kijk me in de ogen, kijk me in de ogen

In de ogen