La génération perdue - Johnny Hallyday

Les mains tendues tu réclames la liberté

A ton père qui ne peut pas, ne veut pas comprendre

Il voudrait te voir derrière son établi

Un marteau en main tout' ta vie

Samedi soir la sortie est obligatoire

Et s’arrête au cinéma

Dans les froids moments de l’incertitude

Il y a au plus profond de ta solitude

Derrière les murs de l’incompréhension

Un espoir rempli de passions

Tu prendras l’avenir comme il te viendra

Si tu veux il sera pour toi

Dans les rues mouillées aux couleurs de l’ennui

Le chien qui hurle au silence de la nuit

Ton coeur trop serré a envie d’exploser

A la face d’un monde résigné

Tes yeux aveugles par l’enfance trompée

S’ouvriront sur la vérité

Ta génération en veut à la terre entière

Le long des routes ils ne trouvent que la misère

Mais tes doigts sont en or et sur ta guitare

Tu joueras pour sortir du noir

Devant les lumières de la célébrité

Tu pourras faire briller le nom…

Que ton père t’a donné

Que ton père t’a donné…

Met uitgestrekte handen claim je vrijheid

Aan je vader die het niet kan, zal het niet begrijpen

Hij ziet je graag achter zijn werkbank

Hamer in de hand je hele leven

Zaterdagavond uitje is verplicht

En stop bij de bioscoop

In de koude momenten van onzekerheid

Er zit diep in je eenzaamheid

Achter de muren van onbegrip

Een hoop vol passies

Je neemt de toekomst zoals die op je afkomt

Als je wilt, is het voor jou

In de natte straten in de kleuren van verveling

De hond die huilt in de stilte van de nacht

Je strakke hart voelt als exploderen

In het aangezicht van een gelaten wereld

Je ogen verblind door een bedrogen jeugd

Zal zich openstellen voor de waarheid

Jouw generatie is boos op de hele aarde

Langs de wegen vinden ze alleen maar ellende

Maar je vingers zijn van goud en op je gitaar

Je speelt je een weg uit het donker

Voor de lichten van roem

Je kunt de naam laten schitteren...

die je vader je gaf

Wat je vader je gaf...