Dowland: Flow My Tears - John Potter, Stephen Stubbs, John Surman

Flow, my tears, fall from your springs!

Exiled for ever, let me mourn;

Where night’s black bird her sad infamy sings,

There let me live forlorn.

Down vain lights, shine you no more!

No nights are dark enough for those

That in despair their lost fortunes deplore.

Light doth but shame disclose.

Never may my woes be relieved,

Since pity is fled;

And tears and sighs and groans my weary days

Of all joys have deprived.

From the highest spire of contentment

My fortune is thrown;

And fear and grief and pain for my deserts

Are my hopes, since hope is gone.

Hark!

you shadows that in darkness dwell,

Learn to contemn light

Happy, happy they that in hell

Feel not the world’s despite.

Stroom, mijn tranen, vallen uit je bronnen!

Voor altijd verbannen, laat me rouwen;

Waar de zwarte vogel van de nacht haar droevige schande zingt,

Laat me daar eenzaam leven.

Neer ijdele lichten, schijn je niet meer!

Daar zijn de nachten niet donker genoeg voor

Die in wanhoop hun verloren fortuin betreuren.

Licht doet maar schaamte onthullen.

Nooit mogen mijn ellende worden opgelucht,

Aangezien medelijden is gevlucht;

En tranen en zuchten en kreunen mijn vermoeide dagen

Van alle vreugden hebben beroofd.

Van de hoogste toren van tevredenheid

Mijn fortuin is vergooid;

En angst en verdriet en pijn voor mijn woestijnen

Zijn mijn hoop, want de hoop is verdwenen.

hoor!

jullie schaduwen die in de duisternis wonen,

Leer licht te minachten

Blij, blij dat ze dat in de hel zijn

Voel niet de wereld ondanks.