The Courtesy Of Kings - John Mellencamp

I knew this colorful woman once

She drank and had a roving eye

In the morning she was always mournful

She’d cry and apologize

But she’d always repeat herself

Find comfort with a stranger and sing

She never took much notice

In the courtesy of kings

She had pictures of Cuban artists

And paintings from Rotterdam

Promises that she made

She never could stay true to them

She said she loved me so deeply

Then she’d spit in my face and scream

And she never took much notice

In the courtesy of kings

She had the face of an angel

And a smile no one could deny

But the heart of a devil

Beat deep down in her inside

She spoke of judgment and forgiveness

Her other lovers didn’t mean a thing

She never took much notice

In the courtesy of kings

We parted in the middle of nowhere

I haven’t seen her since then

She always kept my mind busy

She made her lies seem like a hymn

Sometimes I wonder if I’d see her

If I would still recognize

Or just remember her as a dream

And respect her for the love she used to bring

If I could show her

The courtesy of kings

Ik kende deze kleurrijke vrouw ooit

Ze dronk en had een zwervend oog

In de ochtend was ze altijd treurig

Ze zou huilen en zich verontschuldigen

Maar ze zou zichzelf altijd herhalen

Vind troost bij een vreemde en zing

Ze heeft er nooit veel op gelet

Met de hoffelijkheid van koningen

Ze had foto's van Cubaanse artiesten

En schilderijen uit Rotterdam

Beloftes die ze deed

Ze kon nooit trouw aan hen blijven

Ze zei dat ze zo veel van me hield

Dan zou ze in mijn gezicht spugen en schreeuwen

En ze heeft er nooit veel op gelet

Met de hoffelijkheid van koningen

Ze had het gezicht van een engel

En een glimlach die niemand kan ontkennen

Maar het hart van een duivel

Klop diep in haar van binnen

Ze sprak over oordeel en vergeving

Haar andere minnaars meenden er niets van

Ze heeft er nooit veel op gelet

Met de hoffelijkheid van koningen

We scheidden in het midden van nergens

Ik heb haar sindsdien niet meer gezien

Ze hield mijn geest altijd bezig

Ze liet haar leugens lijken op een hymne

Soms vraag ik me af of ik haar zou zien

Als ik het nog zou herkennen

Of onthoud haar gewoon als een droom

En respecteer haar voor de liefde die ze altijd bracht

Als ik haar zou kunnen laten zien

De hoffelijkheid van koningen