John Cockers - John Mellencamp

I don’t accommodate nobody

I just take care of myself

Gotta house down on a dusty road

I don’t need nobody else

I gotta wife and some kids

I don’t know where they’re at

I know many many people

But I ain’t got no friends

Well I used to have some values

Now they just make me laugh

I used to think things would work out fine

But they never did do that

All these bosses and the rules

It’s hard for me to fit in

Must be ten million people

But I ain’t got no friends

Well I’m a little isolated

I live most days in my head

And when I go to sleep at night

I got no sheets on my bed

I’m a little hard headed

I can’t wait for this to end

I see people coming and going

But I ain’t a got no friends

Well I look out of my window

Into the darkness of night

My head gets to spinning

So I shut out the light

I don’t care if I see tomorrow

If I had a reason I’d pretend

I know one thing for certain

I ain’t a got no friends

Well one of these days my anger

Get the best of my soul

In one desperate moment

I’m gonna dig me a hole

I’m gonna lie down in it

And let be what will be

When the morning sun rises

There’ll be no one to mourn for me

When the morning sun rises

There’ll be no one to mourn for me

I don’t accommodate nobody

I just take care of myself

Gotta little house on a dusty road

And I don’t need nobody else

I gotta wife and some kids

I don’t know where they’re at

I know many many people

But I ain’t got no friends

Ik herberg niemand

Ik zorg gewoon voor mezelf

Moet huis op een stoffige weg

Ik heb niemand anders nodig

Ik moet een vrouw en een paar kinderen hebben

Ik weet niet waar ze zijn

Ik ken veel mensen

Maar ik heb geen vrienden

Nou, ik had een paar waarden

Nu maken ze me gewoon aan het lachen

Ik dacht altijd dat het goed zou komen

Maar dat hebben ze nooit gedaan

Al deze bazen en de regels

Ik vind het moeilijk om erbij te horen

Moet tien miljoen mensen zijn

Maar ik heb geen vrienden

Nou, ik ben een beetje geïsoleerd

Ik leef de meeste dagen in mijn hoofd

En als ik 's avonds ga slapen

Ik heb geen lakens op mijn bed

Ik ben een beetje koppig

Ik kan niet wachten tot dit voorbij is

Ik zie mensen komen en gaan

Maar ik heb geen vrienden

Nou, ik kijk uit mijn raam

In de duisternis van de nacht

Mijn hoofd gaat tollen

Dus ik doe het licht uit

Het maakt me niet uit of ik morgen zie

Als ik een reden had, zou ik doen alsof

Ik weet één ding zeker

Ik heb geen vrienden

Nou, een dezer dagen mijn woede

Haal het beste uit mijn ziel

In één wanhopig moment

Ik ga een gat voor me graven

Ik ga erin liggen

En laat zijn wat zal zijn

Als de ochtendzon opkomt

Er zal niemand zijn om om mij te rouwen

Als de ochtendzon opkomt

Er zal niemand zijn om om mij te rouwen

Ik herberg niemand

Ik zorg gewoon voor mezelf

Ik heb een klein huis op een stoffige weg

En ik heb niemand anders nodig

Ik moet een vrouw en een paar kinderen hebben

Ik weet niet waar ze zijn

Ik ken veel mensen

Maar ik heb geen vrienden