Untitled #2 - John Frusciante

Shadows been word

one win a hand

to sell it thru their thick little back let clock,

it’s a,

it’s a passage way to drive, walk or run thru,

or the wind and water can carry me.

i except what didn’t happen just now to just happened

to just hear me up, part of the quan skies one.

and body betrayls that’s design by the shadows

now that forward or up or down climb to top

it’s the bottom so there is no rush,

and you don’t get tired,

just knows, when it burn the creeves that’s around you

trying to pretend,

burrying it wherever it grooves itself to the rage life

that balance,

and move like you do cuz you do it for them.

i’ve been followed and i’ve been so wrong

mistakenly killed for being so thin

i can flip inside out

the song of trash that can rise in depression,

it’s closing

love

so it grooves

i assume that whenever slides in her own ground spending life

so you flip each day to the night

that holds you soft in position

folding pain tightly so it knows what it means

for it silent vowels to be all that bleeds

like you knows the sided

or what it needs to keep trying

and it didn’t mean to be N I A P my body is light

cuz the way of whatever carring me thru the weak traps around

that bleed

i’ve stepped anyway not falling my being my way to be

i’ll never go empty for fex to have thee

sitting around feels like running and crowds

dangle me from their thighs widely cross where life is here

cuz my love is crying

i’ll share the way i’ve lost

cuz i’m a pretend me and i’m real cuz i can hit me softly

bleed

blood i can hear

cuz i’m here now and it’s far from me fall back into the ground

flip dive to it’s holes

burring the all thing (???) unimportent

as long as i’m giving the things that swirls

like selling dreams to cannabis

telling too to jump free

Schaduwen zijn woord

één wint een hand

om het te verkopen via hun dikke kleine klok,

het is een,

het is een doorgangsweg om door te rijden, lopen of rennen,

of de wind en het water kunnen me dragen.

i behalve wat er zojuist niet is gebeurd, is zojuist gebeurd

om me gewoon te horen, een deel van de quan skies.

en lichaam verraadt dat ontwerp door de schaduwen

nu dat vooruit of omhoog of omlaag klimmen naar boven

het is de bodem, dus er is geen haast,

en je wordt niet moe,

weet het gewoon, wanneer het de kloven om je heen verbrandt

proberen te doen alsof,

het begraven waar het zich ook nestelt tot het woedende leven

dat evenwicht,

en beweeg zoals je doet, want je doet het voor hen.

ik ben gevolgd en ik heb het zo mis gehad

per ongeluk vermoord omdat ze zo mager waren

ik kan binnenstebuiten draaien

het lied van de prullenbak dat kan opkomen in een depressie,

het gaat dicht

Liefde

dus het groeft

ik ga ervan uit dat wanneer ze in haar eigen grond glijdt, een leven lang

dus je draait elke dag om naar de nacht

die je zacht in positie houdt

pijn strak vouwen zodat het weet wat het betekent

want het zijn allemaal stille klinkers die bloeden

alsof je de kant kent

of wat het nodig heeft om te blijven proberen

en het was niet de bedoeling N I A P mijn lichaam is licht

want de weg van alles wat me door de zwakke valstrikken leidt

dat bloeden

ik ben hoe dan ook gestapt, niet vallend, ik ben zoals ik wil zijn

ik zal nooit leeg gaan voor fex om je te hebben

rondhangen voelt als rennen en mensenmassa's

laat me aan hun dijen bungelen, wijd en zijd kruis waar het leven hier is

want mijn liefde huilt

ik deel de manier waarop ik heb verloren

want ik doe alsof ik ben en ik ben echt want ik kan me zachtjes slaan

bloeden

bloed kan ik horen

want ik ben hier nu en het is ver van mij, val terug in de grond

flip duik naar zijn gaten

alles afbramen (???) onbelangrijk

zolang ik de dingen geef die wervelen

zoals dromen verkopen aan cannabis

ook vertellen om vrij te springen