The Real - John Frusciante

I don’t know the real from what I thought I saw

I can’t remember where I went, where I was

I’m gonna move towards a point in time

Where where you are is a state of mind

And any time I can read your thoughts

Some of them yours and some I thought of

There’s no good reason for a heartbreak

Nothing’s repeating every Monday

It’s no good saying you’ll always be mine

These jokes life’s playing, they make me so tired

So tired

It’s already too much to always see you

The sense that hours go back is enough

I like to fade when I write this line

There’s every reason to paint a decline

And every mile I walk is five

I get where I’m going in the next life

And all the while there’s a false face

This every killing is left untraced

This kind of falling saved my son

This constant longings for what’s gone

What’s gone, what’s gone

Ik ken de echte niet van wat ik dacht te zien

Ik kan me niet herinneren waar ik heen ging, waar ik was

Ik ga naar een punt in de tijd

Waar je bent, is een gemoedstoestand

En elke keer dat ik je gedachten kan lezen

Sommige van jou en andere waar ik aan dacht

Er is geen goede reden voor een liefdesverdriet

Niets herhaalt zich elke maandag

Het is niet goed om te zeggen dat je altijd van mij zult zijn

Deze grappen die het leven speelt, ze maken me zo moe

Vreselijk moe

Het is al te veel om je altijd te zien

Het gevoel dat uren teruggaan is genoeg

Ik vervaag graag als ik deze regel schrijf

Er is alle reden om een ​​daling te schilderen

En elke mijl die ik loop is vijf

Ik begrijp waar ik naartoe ga in het volgende leven

En al die tijd is er een vals gezicht

Dit elke moord blijft onopgemerkt

Dit soort vallen heeft mijn zoon gered

Dit constante verlangen naar wat voorbij is

Wat is weg, wat is weg?