Do Not Go Gentle Into That Good Night - John Cale

And do not go gentle into that good night

Old age should burn and rave at close of day

Rage, rage against the dying of the light

Though wise men at their end know dark is right

Because their words had forked no lightning

They do not go gentle into that good night

Good men, the last wave by, crying how bright

Their frail deeds might have danced in a green bay

Rage, rage against the dying of the light

Wild men who caught and sang the sun in flight

And learn too late, they grieved it on its way

Do not go gentle into that good night

Grave men, near death, who see with blinding sight

Blind eyes could blaze like meteors and be gay

Rage, rage against the dying of the light

And you, my father, there on the sad height

Curse, bless me now with your fierce tears, I pray

Do not go gentle into that good night

Rage, rage against the dying of the light

En ga niet zachtmoedig die goede nacht in

Ouderdom zou aan het einde van de dag moeten branden en razen

Woede, woede tegen het uitsterven van het licht

Hoewel wijze mannen aan hun einde weten dat het duister gelijk heeft

Omdat hun woorden geen bliksem hadden gevorkt

Ze gaan niet zachtaardig die goede nacht in

Goede mannen, de laatste golf voorbij, huilend hoe helder

Hun broze daden hebben misschien gedanst in een groene baai

Woede, woede tegen het uitsterven van het licht

Wilde mannen die de zon vingen en zongen tijdens de vlucht

En leer te laat, ze bedroefden het onderweg

Ga niet zachtmoedig die goede nacht in

Ernstige mannen, bijna dood, die zien met verblindend zicht

Blinde ogen kunnen opvlammen als meteoren en homo zijn

Woede, woede tegen het uitsterven van het licht

En jij, mijn vader, daar op de trieste hoogte

Vloek, zegen me nu met je felle tranen, ik bid

Ga niet zachtmoedig die goede nacht in

Woede, woede tegen het uitsterven van het licht