New South Wales - Jason Isbell

Here we sit

Across the table from each other

A thousand miles from both our mothers

Barely old enough to rust

Here we sit

Pretending both our hearts are anchors

Taking candy from these strangers

Amidst the diesel and the dust

And here we sit

Singing words nobody taught us

Drinking fire, and spitting sawdust

Trying to teach ourselves to breathe

We haven’t yet

But every chorus brings us closer

Every flyer and every poster

Gives a piece of what we need

And the sand that they call cocaine cost you twice as much as gold

You’d be better off to drink your coffee black

But I swear, the land it listened to the stories that we told

God bless the busted boat that brings us back

Morning’s rough

It don’t give a damn about the mission

Has no aesthetic or tradition

Only lessons never learned

And I’d had enough

About a month ago tomorrow

Parting holds no trace of sorrow

For the bitter and the burned

And the piss they call tequila even Waylon wouldn’t drink

Well I’d rather sip this Listerine I packed

But I swear, we’ve never seen a better place to sit and think

God bless the busted ship that brings us back

And the sand that they call cocaine cost you twice as much as gold

You’d be better off to drink your coffee black

But I swear, the land it listened to the stories that we told

God bless the busted boat that brings us back

Hier zitten we

Tegenover elkaar aan tafel

Duizend mijl van onze beide moeders

Nauwelijks oud genoeg om te roesten

Hier zitten we

Doen alsof onze beide harten ankers zijn

Snoep nemen van deze vreemden

Tussen de diesel en het stof

En hier zitten we

Woorden zingen die niemand ons heeft geleerd

Vuur drinken en zaagsel spuwen

We proberen onszelf te leren ademen

We hebben nog niet

Maar elk refrein brengt ons dichterbij

Elke flyer en elke poster

Geeft een deel van wat we nodig hebben

En het zand dat ze cocaïne noemen, kost je twee keer zoveel als goud

Je kunt je koffie beter zwart drinken

Maar ik zweer het, het land waar het naar luisterde, de verhalen die we vertelden

God zegene de kapotte boot die ons terugbrengt

De ochtend is ruw

Het geeft geen moer om de missie

Heeft geen esthetiek of traditie

Alleen lessen die nooit zijn geleerd

En ik had er genoeg van

Morgen ongeveer een maand geleden

Afscheid bevat geen spoor van verdriet

Voor de bitteren en de verbranden

En de pis die ze tequila noemen, zou zelfs Waylon niet drinken

Nou, ik drink liever deze Listerine die ik heb ingepakt

Maar ik zweer het, we hebben nog nooit een betere plek gezien om te zitten en na te denken

God zegene het kapotte schip dat ons terugbrengt

En het zand dat ze cocaïne noemen, kost je twee keer zoveel als goud

Je kunt je koffie beter zwart drinken

Maar ik zweer het, het land waar het naar luisterde, de verhalen die we vertelden

God zegene de kapotte boot die ons terugbrengt