Children of Children - Jason Isbell

Pictures of the farm before us

Old men in a gospel chorus

Sepia and saddle horses

Easy on the reins

Eighty-one, a motor inn, your momma’s 17 again

She’s squinting at the dusty wind

The anger of the plains

You and I were almost nothing

Pray to God the Gods were bluffing

Seventeen ain’t old enough to reason with the pain

How could we expect the two to stay in love

When neither knew the meaning of

The difference between sacred and profane?

I was riding on my mother’s hip

She was shorter than the corn

All the years I took from her

Just by being born

I didn’t mean to break the cycle

At 17, I went by Michael

No one ever called me by my own name anyway

Five full generations living

All these expectations giving way to one

Late to have a baby on the way

You were riding on your mother’s hip

She was shorter than the corn

All the years you took from her

Just by being born

Foto's van de boerderij voor ons

Oude mannen in een gospelkoor

Sepia en zadelpaarden

Gemakkelijk aan de teugels

Eenentachtig, een motorherberg, je moeder is weer 17

Ze tuurt naar de stoffige wind

De woede van de vlaktes

Jij en ik waren bijna niets

Bid tot God, de goden waren aan het bluffen

Zeventien is niet oud genoeg om te redeneren met de pijn

Hoe kunnen we verwachten dat de twee verliefd blijven?

Toen geen van beiden de betekenis kende van

Het verschil tussen heilig en profaan?

Ik reed op de heup van mijn moeder

Ze was korter dan de maïs

Al de jaren die ik van haar heb genomen

Gewoon door geboren te worden

Het was niet mijn bedoeling om de cirkel te doorbreken

Toen ik 17 was, ging ik langs Michael

Toch heeft niemand me ooit bij mijn eigen naam genoemd

Vijf volledige generaties in leven

Al deze verwachtingen maken plaats voor één

Laat om een ​​baby te krijgen onderweg

Je reed op de heup van je moeder

Ze was korter dan de maïs

Al de jaren die je van haar nam

Gewoon door geboren te worden