Jean - Jari Sillanpää

Kun olen yksin enkä nää

Mä syytä miksi jatkuu kaikki tää.

Kun maailman melu liikaa on,

Sä taiot taivaalleni auringon.

Kun olen yksin niin sä tuut,

Saat minut unohtamaan murheet muut.

Sun musiikkiisi leijuvaan

Mä hetkeks hukkua kun saan.

Kun kuuntelen sua Jean,

Sä loit maailmaan kauneutta niin,

Puit sen musiikkiin.

Sävelvirta vaan

Minut mukanaan vie voimallaan.

Kun kuuntelen sua Jean,

Tunnen uudestaan tuskan, rakkauden,

Sinfoniat sen, taivaan, meren, maan,

Myrskyn raivokkaan — kaiken sen saan.

Mä kuulen äänet viulujen,

Ne kertoo ikävästä ihmisen.

Soi niissä metsän huminaa

Ja suuret kosket jossain kuohuaa

Ja huiluit lailla joutsenten,

Niin kauniiden ja silti villien,

ne hetken halkoo maisema

Ja siivissään on hopeaa.

Als ik alleen ben en ik kan het niet zien

Daarom gaat het allemaal door.

Als er te veel wereldlawaai is,

Weer de hemel van mijn zon.

Als ik alleen ben, jij

Je laat me de zorgen van anderen vergeten.

Zon op je muziek zwevend

Ik zal even verdrinken als ik kan.

Als ik naar Sua Jean luister,

Je hebt schoonheid in de wereld gecreëerd dus

Je zet het op muziek.

De stroom van tonen

Hij neemt me met zijn kracht.

Als ik naar Sua Jean luister,

Ik voel weer pijn, liefde,

Symfonieën van zijn, hemel, zee, aarde,

De woede van de storm - ik snap het allemaal.

Ik hoor de klanken van violen,

Ze vertellen het aan een verdrietig persoon.

Het gezoem van het bos klinkt in hen

En ergens borrelen de grote stroomversnellingen

En je fladderde als zwanen,

Zo mooi en toch wild,

ze steken even het landschap over

En er is zilver in zijn vleugels.