Isis Intro - Jam Baxter

With my heart in my mouth I try force out the rhyme

Worn down I climb in my sandpaper suit

With four thousand lies in a bag labelled truth

Yeah I move, yeah I move with a heap of the pengaleng

Dreaming of sleep, reach for the pen again

Flee from the stress to them far away hill sides

Cuz all the kings buggles couldn’t carbonate still life

If shits still dry pick a better beverage

Sill jam baxter, the interstellar pessimist

Shit.

repping outer space with a wooden spoon

Sat with a bag of sour grapes try’na cook a stew

Sugar shoes I dance the prangalang boogaloo

Pushing through the brassness, patch it up good as new

Book a few days in a casta-del drug mash

Then its straight back to rot in hells puss flaps

Fuck that.

I speak words and mean em

Navigate reason feet first to freedom

I’m a keep sinning in this latter-day Eden

Its crease cuz the rattle snakes apples taste decent

Now I creep with the scatter brain legion

We lacerate beats and decapitate demons

The barricades weaken, dementia empowers me

Soon to develop wings, shedding skins hourly, bust it

Yeah, its spack out Monday, unravel yourselves.

Round of applause please.

Met mijn hart in mijn mond probeer ik het rijm eruit te persen

Versleten klim ik in mijn schuurpapierpak

Met vierduizend leugens in een tas met het label waarheid

Ja, ik beweeg, ja, ik beweeg met een hoop pengaleng

Als je droomt van slaap, pak dan weer de pen

Vlucht van de stress naar die verre heuvels

Want alle koningen kunnen het stilleven niet carboniseren

Als de shit nog steeds droog is, kies dan een betere drank

Sill jam Baxter, de interstellaire pessimist

Shit.

de ruimte reppen met een houten lepel

Zat met een zak zure druiven, probeer een stoofpotje te koken

Suiker schoenen ik dans de prangalang boogaloo

Duw door het koper, patch het zo goed als nieuw

Boek een paar dagen in een casta-del-drugsmash

Dan is het regelrecht terug om te rotten in hells puss flaps

Fuck dat.

Ik spreek woorden en meen em

Navigeer eerst voeten naar vrijheid

Ik blijf zondigen in dit Eden van de laatste dagen

Zijn vouw, want de appels van ratelslangen smaken fatsoenlijk

Nu kruip ik met het verstrooide hersenlegioen

We verscheuren beats en onthoofden demonen

De barricades verzwakken, dementie geeft mij kracht

Binnenkort vleugels ontwikkelen, elk uur huid afwerpen, kapot maken

Ja, het is druk maandag, ontrafelen jezelf.

Applaus alstublieft.