Herz aus Stein - Isolation Berlin

Was habe ich geheult vor Leid

In ferner, dunkler Nacht

Ein Schmerz in meiner bleichen Brust

Hat mich ganz krank gemacht

Den Übeltäter riss ich mir

Heraus mit Fluch und Schreien

Da, wo einst mein Herze schlug

Da trage ich nun einen Stein

Wenn sich ein junges Liebespaar

Die ew’ge Treue schwört

Im Glauben, dass der schöne Rausch

Ein ganzes Leben währt

Dann grinse ich voll bitt’rem Hohn

Still in mich hinein

Da, wo einst mein Herze schlug

Da trage ich nun einen Stein

Liebe, Hass und Eifersucht

Sehnsucht, Furcht und Neid

Ich bin diesen ganzen Mist

So unendlich Leid

Lasst mich mit eurem Scheiß in Ruh

Ich bleib ab heut' allein

Da, wo einst mein Herze schlug

Da trage ich nun einen Stein

Wenn alles Unglück dieser Welt

Auf mir zusammenbricht

Dann lache ich meinem Schicksal nur

Ganz trotzig ins Gesicht

Mag kommen, was da kommen mag

Ihr kriegt mich niemals klein

Da, wo einst mein Herze schlug

Da trage ich nun einen Stein

Da, wo einst mein Herze schlug

Da trage ich nun einen Stein

Hoe ik huilde van verdriet

In een verre, donkere nacht

Een pijn in mijn bleke borst

Maakte me echt ziek

Ik scheurde de boosdoener

Weg met vloeken en geschreeuw

Daar, waar mijn hart ooit klopte

Ik draag nu een steen

Wanneer een jong liefdevol stel

Eeuwige loyaliteit zweert

In de overtuiging dat de mooie bedwelming

Een leven duurt

Dan grijns ik vol bittere minachting

Rustig in mij

Daar, waar mijn hart ooit klopte

Ik draag nu een steen

liefde, haat en jaloezie

verlangen, angst en afgunst

Ik ben al die rotzooi

Zo oneindig verdriet

Laat me alleen met je shit

Ik zal vanaf nu alleen zijn

Daar, waar mijn hart ooit klopte

Ik draag nu een steen

Als alle ongeluk in deze wereld

stort op mij in

Dan lach ik gewoon om mijn lot

Zeer uitdagend in het gezicht

Kan komen wat kan komen

Je krijgt me nooit naar beneden

Daar, waar mijn hart ooit klopte

Ik draag nu een steen

Daar, waar mijn hart ooit klopte

Ik draag nu een steen