The Sun I Carried Alone - Iskald

My mind is travelling to a distant past

Away from this wasteland so cold and vast

I think of the things that I never do

Like watching the moon and thinking of you

Now I will tell you what I have done all since I left I’ve been holding the gun

I’ve carried the memories of you my dear

But now I feel lost and surrounded by fear

You are my mom and you would know best what are the feeling that grow in my

chest

It feels like it’s bounded and made out of hate

What can I do but sit here and wait

I have been changed, I have grown and all I hope you forgive my incompetent

scrawl

My hands are not soft

They are hard as steel

So is my heart, but I can still feel

I had no choice, when I left you alone

It hurts even now, down to my bone

But I will come home to sing you a song

I hope you have faith, I hope you are strong

The memory of you, I left it at home

It feels like a sun that I carry alone

You are now gone inside my mind

You will see me, but I will be blind

The days have not been kind to me

Oh how miss the smell of the sea

All I now can breed through the air

Is blood, hate and a killing despair

Maybe I won’t return at all

This journey might be my final fall

I can’t remember the face of you

I thought I had it, I thought I knew

I want to release this final shot

My soul will fly from this senseless spot

This is my dream, I fear it will end

All my love to you I will send.

I hope you receive this note from me.

I want to escape, to live and be free

I regret if I told you a single lie

I’m ready to leave, I’m ready to die

Mijn geest reist naar een ver verleden

Weg van deze woestenij zo koud en uitgestrekt

Ik denk aan de dingen die ik nooit doe

Zoals naar de maan kijken en aan jou denken

Nu zal ik je vertellen wat ik allemaal heb gedaan sinds ik wegging. Ik heb het pistool vastgehouden

Ik heb de herinneringen aan jou gedragen, mijn liefste

Maar nu voel ik me verloren en omringd door angst

Jij bent mijn moeder en je zou het beste weten wat het gevoel is dat groeit in mijn

borst

Het voelt alsof het is begrensd en gemaakt uit haat

Wat kan ik anders doen dan hier zitten en wachten?

Ik ben veranderd, ik ben gegroeid en ik hoop dat je mijn incompetente vergeeft

krabbelen

Mijn handen zijn niet zacht

Ze zijn zo hard als staal

Zo is mijn hart, maar ik kan nog steeds voelen

Ik had geen keus toen ik je alleen liet

Het doet zelfs nu nog pijn, tot op mijn botten

Maar ik kom thuis om een ​​liedje voor je te zingen

Ik hoop dat je vertrouwen hebt, ik hoop dat je sterk bent

De herinnering aan jou, ik heb hem thuis gelaten

Het voelt als een zon die ik alleen draag

Je bent nu weg in mijn gedachten

Je zult me ​​zien, maar ik zal blind zijn

De dagen zijn niet aardig voor me geweest

Oh wat mis ik de geur van de zee

Alles wat ik nu door de lucht kan kweken

Is bloed, haat en een dodelijke wanhoop?

Misschien kom ik helemaal niet meer terug

Deze reis zou mijn laatste herfst kunnen zijn

Ik kan me het gezicht van je niet herinneren

Ik dacht dat ik het had, ik dacht dat ik het wist

Ik wil deze laatste opname vrijgeven

Mijn ziel zal vliegen vanaf deze zinloze plek

Dit is mijn droom, ik vrees dat het zal eindigen

Al mijn liefde voor jou zal ik sturen.

Ik hoop dat je dit bericht van mij ontvangt.

Ik wil ontsnappen, leven en vrij zijn

Het spijt me als ik je ook maar één leugen heb verteld

Ik ben klaar om te vertrekken, ik ben klaar om te sterven