Burning Bridges - Iskald

I’m watching the peaceful stars

Their glow has diminished, I think

Things are looking awfully grim

It starts to rain from the clearest of nights

You sorry eyes cut through my heart

Flowers feeding from a river of tears

Go now mom, let me walk this path

I turn my back and for once in my life, I’m alone

Barrels filled with fuel and fire

Seducing all the staring eyes

Becoming a place of gloomy thoughts

A young mothers cry passing by

It’s been fourteen weeks and 4 nights

Since my hands felt loving kindness

Those very hands have now forgotten how to pick beautiful red roses

The birds sing no song tonight

The only stare at me, as if I was one of them

I ask you now, carrion crow, am I not?

This is no place for dead birds

I think of home as it used to be smells of fruit and bread

Time has changed, and the bread has moulded

I fear the feast of the flawless

My gun is cold but pounds through flesh

Much like my heart within my chest

The day I left I turned to tide

Now a victim of a vengeful ride

In my dreams I see a madman

The man I’m about to become

Oh sweet home why did I leave all my friends and foes

The piano plays from time to time

I wish it was my mom

My shy smile and clear blue eyes

Judged for the things that I’m not

I’ve begun to see the beauty in dead men

Their lifes live on in my veins

How can it be that I dream no more

Have they left me alone

I sit in my hole which I dug today

Here I leave my waste

For once I’m up I got to see

The beautiful sunrise in rain

I can smell it in the peaceful morning

The smell of burned flesh

It’s normal now, is that odd?

I bet my mom would say yes

Come now and take a walk with me

Just for a couple of miles

And I’ll tell 'bout my dreams

Which I no longer have

For tomorrow there will be no peace

And now is the time

No alarm I heard tonight is different from the others

Burning bridges to my past

I will mourn for you

I’ve become the madman

The prophet in my dreams

Ik kijk naar de vredige sterren

Hun gloed is afgenomen, denk ik

Het ziet er vreselijk somber uit

Vanaf de helderste nachten begint het te regenen

Je droevige ogen sneden door mijn hart

Bloemen voeden zich met een rivier van tranen

Ga nu mama, laat me dit pad bewandelen

Ik draai mijn rug toe en voor één keer in mijn leven ben ik alleen

Vaten gevuld met brandstof en vuur

Alle starende ogen verleiden

Een plaats van sombere gedachten worden

Een jonge moeder huilt voorbij

Het is al veertien weken en 4 nachten

Omdat mijn handen liefdevolle vriendelijkheid voelden

Diezelfde handen zijn nu vergeten hoe ze mooie rode rozen moeten plukken

De vogels zingen vanavond geen lied

De enige die me aankijkt, alsof ik een van hen was

Ik vraag het je nu, zwarte kraai, nietwaar?

Dit is geen plek voor dode vogels

Ik denk aan thuis zoals het vroeger ruikt naar fruit en brood

De tijd is veranderd en het brood is gevormd

Ik vrees het feest van de onberispelijken

Mijn pistool is koud maar bonkt door vlees

Net als mijn hart in mijn borst

De dag dat ik wegging, veranderde ik in het tij

Nu een slachtoffer van een wraakzuchtige rit

In mijn dromen zie ik een gek

De man die ik ga worden

Oh lieve huis, waarom heb ik al mijn vrienden en vijanden verlaten

De piano speelt van tijd tot tijd

Ik wou dat het mijn moeder was

Mijn verlegen glimlach en helderblauwe ogen

Veroordeeld voor de dingen die ik niet ben

Ik ben de schoonheid van dode mannen gaan zien

Hun leven leeft voort in mijn aderen

Hoe kan het dat ik niet meer droom?

Hebben ze me met rust gelaten?

Ik zit in mijn gat dat ik vandaag heb gegraven

Hier laat ik mijn afval achter

Voor een keer dat ik wakker ben, moet ik zien

De prachtige zonsopgang in de regen

Ik ruik het in de rustige ochtend

De geur van verbrand vlees

Het is nu normaal, is dat vreemd?

Ik wed dat mijn moeder ja zou zeggen

Kom nu en maak een wandeling met mij

Slechts voor een paar mijl

En ik zal vertellen over mijn dromen

Die ik niet meer heb

Voor morgen zal er geen vrede zijn

En nu is het tijd

Geen enkele wekker die ik vanavond hoorde, is anders dan de andere

Bruggen naar mijn verleden branden

Ik zal om je rouwen

Ik ben de gek geworden

De profeet in mijn dromen