Iskald - Iskald

Min sjel står her støpt

Fra fjord til høy tinde

I tanker og ord

Bjoerkeskog omfavner

Legger min sti i snødekte spor

I iskald kropp et minne

En lengsel mot nord…

Vinterens saga fra Thule’s lender

Skadi’s tinder bygget høyt

Mot gudenes himmel

Trollkrone, dvergtrone

Myters høyborg

Krystallklar natt lokker fram

Snøens vetter

Herjer hardt de livløse sletter

Syngende, dansende

Nordavind setter spor mørketid

I sjel til mann her oppe i nord

Her kuldedød i jakten på føde

Gikk hånd i hånd med uår og nød

Frostbitt skjebne la mannsliv øde

Det krevende land

Harde kår for markens grøde

Fostret herdet mann

Født med ski på beina

Det blåe blod randt i hans årer

Det modige hjerte

Til is frøs mang en tåpper tåre

Til minne og sorg

Om de som aldri vendte hjem

Frostrikets lerret i vidstrakt gunst

Nordlysets pensel, årstidens kunst

Isdronning fager

Hvit som snø, kald som død

Synger i vinden for det lyttende øre

Vinterstorm taler i nordnorske daler

Herjer hardt til varmen forlater

En frossen kropp

Nattefrost biter… River… Sliter…

Jaktmanns skjebne begravelsen øde

Ukjent guddom folger de døde

Til kong vinters hall

Fra jervens vidder til havørnens tinde

Nordlysets krigere Iskald

Bare inidnattsolen kan smelte

En frossen sjel!!!

Mijn ziel is hier gegoten

Van fjord tot hoge top

In gedachten en woorden

Bjoerkeskog omhelst

Zet mijn spoor in besneeuwde sporen

In ijzig lichaam een ​​herinnering

Een verlangen naar het noorden...

De sage van de winter uit de lendenen van Thule

Skadi's toppen zijn hoog gebouwd

Tegen de hemel van de goden

Trollkrone, dwergtroon

Myters bolwerk

Kristalheldere nacht lonkt

De sneeuw gezichten

Vernietigt nauwelijks de levenloze vlaktes

Zingen, dansen

Nordavind laat sporen van duisternis achter

In de ziel van een man hier in het noorden

Hier koude dood op zoek naar voedsel

Ging hand in hand met ellende en leed

Frostbite lot verliet de mens desolaat

Het veeleisende land

Moeilijke omstandigheden voor vollegrondsgewassen

Foetus geharde man

Geboren met ski's aan zijn benen

Het blauwe bloed stroomde door zijn aderen

Het dappere hart

Om te bevriezen, bevroor velen een dwaze traan

Ter herinnering en verdriet

Over degenen die nooit naar huis zijn teruggekeerd

Frostrikets canvas in brede gunst

De noorderlichtborstel, de kunst van het seizoen

IJskoningin fager

Wit als sneeuw, koud als de dood

Zingen in de wind voor het luisterend oor

Winterstorm spreekt in noordelijke Noorse valleien

Verwoest hard tot de hitte weggaat

Een bevroren lichaam

Nachtvorst bijt... Rivier... Worstelen...

Het lot van de jager, de troosteloze begrafenis

Onbekende godheid volgt de doden

Naar de Koningszaal

Van de uitgestrektheid van de veelvraat tot de top van de zeearend

Noordelijke krijgers ijskoud

Alleen de middernachtzon kan smelten

Een bevroren ziel!!!