The Hourglass Runs Fast - Irrelevant

Rest in the comfort of a world I never knew,

if we even make it standing.

Tomorrow and always

and with half a mind in two,

how did we make it so far through?

With bare feet bleeding in

horror but I couldn’t quite see it.

Skin holds so simple.

With flesh redundant

I’ll shed the shame but the stink of it

still holds.

So strangle

the pulse till nothing even hums and the rest will have to come.

Burying the replica

of the world I stumbled through.

All I have to make is for the few

that held me high on

shoulders just to help me cross

Their bare feet bleeding in honour

but I couldn’t quite see 'till now.

Skin holds so simple.

With flesh redundant

I’ll shed the shame but the stink of it

still holds.

So strangle

the pulse till nothing even hums and the rest will have to come.

Comforting, stray thoughts begin to alleviate

and celebrate one thought breathing to another one

Already been and gone.

It only lasts for so long.

Already been and gone.

I’m guessing after that, 'so long'.

And when all’s said and done,

you know the best is yet to come.

Rust in het comfort van een wereld die ik nooit heb gekend,

als we het zelfs maar overeind houden.

Morgen en altijd

en met een halve geest in twee,

hoe zijn we zo ver gekomen?

Met blote voeten naar binnen stromend

horror, maar ik kon het niet helemaal zien.

De huid is zo eenvoudig.

Met vlees overbodig

Ik zal de schaamte maar de stank ervan afschudden

houdt nog steeds.

Dus wurgen

de pols totdat er niets meer zoemt en de rest moet komen.

De replica begraven

van de wereld waar ik doorheen strompelde.

Alles wat ik hoef te maken is voor de weinigen

dat hield me hoog op

schouders alleen maar om me te helpen over te steken

Hun blote voeten bloeden ter ere

maar ik kon het tot nu toe niet helemaal zien.

De huid is zo eenvoudig.

Met vlees overbodig

Ik zal de schaamte maar de stank ervan afschudden

houdt nog steeds.

Dus wurgen

de pols totdat er niets meer zoemt en de rest moet komen.

Troostende, verdwaalde gedachten beginnen te verlichten

en vier het ademen van de ene gedachte met de andere

Al geweest en weg.

Het duurt maar zo lang.

Al geweest en weg.

Ik gok daarna, 'zo lang'.

En als alles is gezegd en gedaan,

je weet dat het beste nog moet komen.