Hieronder staat de songtekst van het nummer Habeas Corpus , artiest - Irrelevant met vertaling
Originele tekst met vertaling
Irrelevant
We blanket ourselves.
In meditation and retrospect, we find
our framework and spirit torn asunder.
Just look, for we’ve produced the best corpse.
Self interested or too weak with remorse?
We often take our hearts and hands to violence.
And stoic faces that don’t reflect a thing.
From memory our hope won’t fly with broken wings.
«You only breathe when you’re ordered to.
Any time now we’ll begin and you won’t feel a thing.
You know we’ve been waiting for this.
So offer up the warmth within
and you won’t feel a thing»
We cut off our heads in condemnation
that lends itself to hateful patterns.
Our spirits torn asunder in every way.
Produce the corpse.
Self interested or too weak with remorse?
We often take our hearts and hands to violence.
And stoic faces that don’t reflect a thing.
From memory our hopes won’t fly on broken angels wings
Hope won’t live to sing again.
«You only breathe when you’re ordered to.
Any time now we’ll begin and you won’t feel a thing.
You know we’ve been waiting for this.
So offer up the warmth within
and you won’t feel a thing»
We blanket ourselves from understanding.
We cut off our heads to see the light
We all live separate ways.
We all live separate ways.
We’re on our hands and knees.
We’re on our hands and knees.
«You only breathe when you’re ordered to.
Any time now we’ll begin and you won’t feel a thing.
You know we’ve been waiting for this.
So offer up the warmth within
and you won’t feel a thing»
They are just bleeding our corpses
but then in time we’ll arise.
Till then
we are just living in torment.
When will the grip on us loosen?
We dekken onszelf.
In meditatie en achteraf, vinden we:
ons kader en onze geest verscheurd.
Kijk maar, want we hebben het beste lijk geproduceerd.
Eigenbelang of te zwak van wroeging?
We nemen vaak ons hart en onze handen naar geweld.
En stoïcijnse gezichten die niets weerspiegelen.
Uit het hoofd zal onze hoop niet vliegen met gebroken vleugels.
«Je ademt alleen als je wordt bevolen.
We kunnen nu elk moment beginnen en je voelt er niets van.
Je weet dat we hierop hebben gewacht.
Dus bied de warmte van binnen aan
en je voelt er niets van»
We hakten onze hoofden af als veroordeling
die zich leent voor hatelijke patronen.
Onze geesten zijn in alle opzichten verscheurd.
Produceer het lijk.
Eigenbelang of te zwak van wroeging?
We nemen vaak ons hart en onze handen naar geweld.
En stoïcijnse gezichten die niets weerspiegelen.
Vanuit het geheugen zal onze hoop niet vliegen op gebroken engelenvleugels
Hope zal niet meer leven om te zingen.
«Je ademt alleen als je wordt bevolen.
We kunnen nu elk moment beginnen en je voelt er niets van.
Je weet dat we hierop hebben gewacht.
Dus bied de warmte van binnen aan
en je voelt er niets van»
We dekken onszelf af van begrip.
We hakten ons hoofd af om het licht te zien
We leven allemaal op een andere manier.
We leven allemaal op een andere manier.
We zitten op handen en knieën.
We zitten op handen en knieën.
«Je ademt alleen als je wordt bevolen.
We kunnen nu elk moment beginnen en je voelt er niets van.
Je weet dat we hierop hebben gewacht.
Dus bied de warmte van binnen aan
en je voelt er niets van»
Ze zijn gewoon onze lijken aan het bloeden
maar dan zullen we na verloop van tijd opstaan.
Tot dan
we leven gewoon in kwelling.
Wanneer wordt de greep op ons losser?
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt