Малолетка - Ирина Ежова

Вся дрожишь от лютого мороза

Ты идешь по мостовой,

Крепко ты сжимаешь сигарету

Маленькой озябшею рукой.

Снег ложится на твой ресницы

И от туши под глазами грязь.

В голове не может уложиться

То, что ты другому отдалась.

Это было у твоей подруги,

Там пирушка шумная была.

Голову сложив на обе руки

Ты сидела молча у окна

Подошел к тебе какой-то парень

И на ухо что-то пошептал.

И своими нежными губами

С твоих губ помаду облизал.

Пуговки от первой до последней

Ты рукою робко сорвала.

А из комнаты соседней

Музыка знакомая была.

А на утро встанешь вся в испуге,

Скажешь: Ах, как долго я спала.

И прижмешь оторванные пуговки,

Зная то, что больше не нужна.

Вся дрожишь от лютого мороза

Ты идешь по мостовой.

Бросишь свой окурок на дорогу,

Искорки летят по мостовой.

И садясь в такси, и громко плача

Ты прохожему махнешь рукой.

И такое слово малолетка

Навсегда расстанется с тобой.

Je beeft helemaal van de bittere kou

Je loopt langs de brug,

Je knijpt stevig in de sigaret

Met een klein koud handje.

Sneeuw valt op je wimpers

En onder de ogen zit vuil van de mascara.

Past niet in mijn hoofd

Het feit dat je jezelf aan een ander gaf.

Het was met je vriend

Er was een luidruchtig feest.

Hoofd gevouwen op beide handen

Je zat stil bij het raam

Er kwam een ​​man naar je toe

En hij fluisterde iets in zijn oor.

En met je tedere lippen

Ik likte lippenstift van je lippen.

Knoppen van de eerste tot de laatste

Je scheurde het schuchter af met je hand.

En vanuit de kamer ernaast

De muziek was bekend.

En 's morgens sta je bang op,

Zeg: Oh, hoe lang heb ik geslapen.

En druk op de afgescheurde knoppen,

Weten wat niet meer nodig is.

Je beeft helemaal van de bittere kou

Je loopt langs de brug.

Gooi je sigarettenpeuk op de weg

Vonken vliegen over het trottoir.

En in een taxi stappen en luid huilen

Je zwaait met je hand naar een voorbijganger.

En zo'n woord is een juveniel

Zal voor altijd van je scheiden.