Dead Roots - Invent Animate

Everything you love, you let down

Tell me is it wrong to love at all?

Call me the victim, call me the failure

The ice gets thinner, as i break through layers

Treading through the boundless

I rebuke the blessing that I never received

In hopes of a wish, the hopeless one I’ll never keep

A thousand times before, I’ve been here

On the outside looking in

Poisoned thoughts, from those somber days

I’ve become the darker half

This is the part of me

I want to go away

I am abhorred;

And allured by this current state of darkness

And in retrospect

I could never be, a shepherd without the sheep

A forest without the trees, an empire without a king

Ambition without a dream, the sand without the sea

In darkness, light persists

In weakness, we resist

My former self was a cry for help

Closed off to the world and ones I love

A lost cause, with an ounce of hope

Clinging to it with everything in me

A chapter lost, is a lesson gained

May the fire that resides, still remain

Remove the thorns from my side

Luminous sky above, hear my cry

All my life, the angst and agony

Take me away, this is my final plea

I could never be, a shepherd without the sheep

A forest without the trees, an empire without a king

Ambition without a dream, the sand without the sea

In darkness, light persists

In weakness, we resist

In darkness, light persists

In weakness, we resist

Alles waar je van houdt, laat je in de steek

Vertel me, is het verkeerd om überhaupt lief te hebben?

Noem me het slachtoffer, noem me de mislukking

Het ijs wordt dunner, naarmate ik door lagen heen breek

Door het grenzeloze lopen

Ik berisp de zegen die ik nooit heb ontvangen

In de hoop op een wens, de hopeloze wens die ik nooit zal vervullen

Duizend keer eerder ben ik hier geweest

Van buiten naar binnen kijken

Vergiftigde gedachten, uit die sombere dagen

Ik ben de donkere helft geworden

Dit is het deel van mij

Ik wil weg gaan

ik ben verafschuwd;

En verleid door deze huidige staat van duisternis

En achteraf gezien

Ik zou nooit een herder kunnen zijn zonder de schapen

Een bos zonder bomen, een rijk zonder koning

Ambitie zonder droom, het zand zonder de zee

In het donker blijft het licht aan

In zwakte bieden we weerstand

Mijn vroegere zelf was een schreeuw om hulp

Afgesloten van de wereld en degenen van wie ik hou

Een verloren zaak, met een greintje hoop

Eraan vastklampen met alles in mij

Een verloren hoofdstuk is een les die je hebt opgedaan

Moge het vuur dat aanwezig is, nog steeds blijven

Verwijder de doornen van mijn zijde

Lichtgevende lucht boven, hoor mijn roep

Mijn hele leven, de angst en pijn

Haal me weg, dit is mijn laatste pleidooi

Ik zou nooit een herder kunnen zijn zonder de schapen

Een bos zonder bomen, een rijk zonder koning

Ambitie zonder droom, het zand zonder de zee

In het donker blijft het licht aan

In zwakte bieden we weerstand

In het donker blijft het licht aan

In zwakte bieden we weerstand