Douglas Traherne Harding - Incredible String Band

When I was born I had no head

My eye was single and my body was filled with light

And the light that I was was the light that I saw by

And the light that I saw by was the light that I was

One light, light that is one though the lamps be many

And many’s the time that I’ve crossed by the river

And I saw no tollman and I needed no ferryman to cross

And I enjoyed the world aright

For the sea itself floweth

And warm I was and crowned

But one day walking towards the river

I saw a tollman with an angry face

And many’s the time I passed his tollgate

And paid no silver and paid no fee

But rather I did hide my sheep and goats under the bags of oatmeal

And cold I was, no crown did I wear

But if you’re walking down the street

Why don’t you look down to the basement

For sitting very quietly there is a man who has no head

His eye is single and his whole body also is filled with light

One light, light that is one though the lamps be many

And as he sits there so he will walk all among you

And the streets are his and all the people

And even the temples and the whole world

And many’s the time that he walks to the river

And seeing the tollman and seeing the ferryman

The light within him leaps to greet them

For he sees that their faces are none but his own

One light, light that is one though the lamps be many

You never enjoy the world aright

«Till the sea itself floweth

In your veins till you are clothed

With the heavens and crowned with the stars»

Toen ik werd geboren, had ik geen hoofd

Mijn oog was enkelvoudig en mijn lichaam was gevuld met licht

En het licht dat ik was, was het licht dat ik zag bij

En het licht dat ik zag was het licht dat ik was

Eén licht, licht dat één is, hoewel de lampen vele zijn

En vele keren dat ik de rivier ben overgestoken

En ik zag geen tolman en ik had geen veerman nodig om over te steken

En ik genoot goed van de wereld

Want de zee zelf stroomt

En warm was ik en gekroond

Maar op een dag wandelen naar de rivier

Ik zag een tolman met een boos gezicht

En vaak passeerde ik zijn tolpoort

En betaalde geen zilver en betaalde geen vergoeding

Maar in plaats daarvan verstopte ik mijn schapen en geiten onder de zakken havermout

En koud was ik, geen kroon droeg ik

Maar als je over straat loopt

Waarom kijk je niet naar de kelder?

Voor heel stil zitten is er een man die geen hoofd heeft

Zijn oog is enkel en zijn hele lichaam is ook gevuld met licht

Eén licht, licht dat één is, hoewel de lampen vele zijn

En zoals hij daar zit, zo zal hij allemaal onder jullie lopen

En de straten zijn van hem en alle mensen

En zelfs de tempels en de hele wereld

En vele keren dat hij naar de rivier loopt

En de tolman zien en de veerman zien

Het licht in hem springt op om ze te begroeten

Want hij ziet dat hun gezichten niemand anders zijn dan de zijne

Eén licht, licht dat één is, hoewel de lampen vele zijn

Je geniet nooit goed van de wereld

"Totdat de zee zelf vloeit"

In je aderen tot je gekleed bent

Met de hemel en gekroond met de sterren»